Sektarische onwetendheid belaagt de Jehova’s Getuigen

Op 14 december 2023 oordeelde de Rechtbank van Eerste Aanleg van Alcorcón dat de vrijheid van meningsuiting werd beschermd voor een groep “voormalige volgelingen” van de religieuze organisatie Jehovah’s Getuigen, in de zin dat zij deze (beledigend) konden omschrijven als een destructieve sekte. En het veroordeelt deze religieuze organisatie tot het betalen van de kosten van de procedure. Gerechtigheid draagt ​​dus bij aan de onwetende behandeling dat mensen die het niet goed hebben gedaan binnen een religieuze organisatie zichzelf het recht toeëigenen om te belasteren en te beledigen zonder de religieuze organisatie, tenminste in sommige Europese landen en, in dit specifieke geval in Spanje, het recht om te belasteren om zijn eer te verdedigen.

Jehovah’s Getuigen arriveerden eind jaren vijftig vanuit de VS in Spanje. Het directoraat-generaal van Veiligheid, verbonden met het toenmalige nationaal-katholicisme, begon al zijn leden te vervolgen en beschuldigde degenen die vanwege hun geloofsovertuigingen weigerden militaire dienst te verrichten van terrorisme. Er werden standrechtelijke processen tegen hen gevoerd en ze belandden in de gevangenis, iets wat vandaag de dag ondenkbaar is. Op dezelfde manier werden bij de arrestaties die plaatsvonden tijdens de uitzonderingsstaat die Franco in januari 1969 in heel Spanje uitvaardigde, Jehovah’s Getuigen in Valencia gearresteerd, ervan beschuldigd dat zij (de mannen) allemaal homoseksueel waren. Iets totaal vals, maar noodzakelijk om ze in de gevangenis te zetten.

Jarenlang bleven zij de beproeving van het lijden in de gevangenis in ons land ondergaan, terwijl zij zichzelf tot gewetensbezwaarden verklaarden, totdat de Spaanse democratische staat besloot een einde te maken aan de militaire dienst. Er is echter nooit sprake geweest van compensatie van degenen die vanwege hun ideeën, sommigen al jarenlang, gevangen zaten. Dit was het begin van een nieuwe beproeving.

In de jaren tachtig bleef de organisatie als sektarische organisatie voorkomen op alle gepubliceerde lijsten, waar verwezen werd naar ‘gevaarlijke’ groepen en organisaties. En zo zijn de krantenkoppen tot op de dag van vandaag nog steeds even curieus als opvallend: “De donkere kant van Jehovah’s Getuigen: jongeman vertelt over een harde bekentenis”. ‘Jehovah’s Getuigen. Wereld, overtuigingen, gedrag”. “Historische uitspraak van een Spaanse rechtbank: je kunt Jehovah’s Getuigen een ‘sekte’ noemen”. “Slachtoffers van Jehovah’s Getuigen winnen voor de rechtbank het recht om hun “totale controle” over de gelovigen aan de kaak te stellen”. Honderden koppen die elkaar slechts in een soort herhaling kopiëren zonder iets constructiefs bij te dragen.

In Spanje en in andere Europese landen worden Jehovah’s Getuigen beschouwd als een diepgewortelde religie. Daarom is het, levend in de 21e eeuw, moeilijk de onwetendheid te begrijpen van samenlevingen die zo tolerant zijn als die in Europa, met seculiere en democratische regeringen die Verdedig het recht op vrij geloof niet op een reële manier.

Andere vragen zouden de misdaden zijn die elke persoon begaat en waar gerechtigheid zal moeten optreden, maar niet op basis van de wrok van mensen die een bepaalde religieuze groep niet hebben kunnen begrijpen of er niet in hebben kunnen integreren.

Wat is een sekte of sekte?

Jaren geleden was een sekte slechts een groep mensen die bijeenkwamen om een ​​idee te delen. We mogen niet vergeten dat de katholieke kerk in haar begin als zodanig werd gekwalificeerd, en dat zelfs het Romeinse rijk die eerste christenen als een destructieve sekte kwalificeerde. Naarmate de groep groter werd, werd het een religieuze beweging en later een religie met al zijn tegenstrijdigheden.

Het concept van een destructieve sekte ontstaat fundamenteel wanneer een religieuze beweging die in een regio de overhand heeft, het idee van God koloniseert, haar geloof in een absolute waarheid verandert en denigrerend doet over wat anderen denken.

Aan de andere kant, en hoewel ik dit nu oversla, kunnen we niet spreken van sekten, terroristische of totalitaire overtuigingen en bewegingen, die vaak voortkomen uit geconsolideerde religieuze overtuigingen en uiteindelijk proberen hun ideeën met wapengeweld op te leggen.

Weet ik hoe de groep waartoe ik behoor eruit ziet?

Hoewel ik in volgende artikelen dieper op het onderwerp zal ingaan, zou ik graag duidelijk willen maken dat de ideeën van Jehovah’s Getuigen, of hun geloofsovertuigingen, uit de Bijbel voortkomen. Een reeks boeken die door miljoenen christenen, joden en moslims worden gedeeld. Dat het een religie is die aan het eind van de 19e eeuw is geboren, een apocalyptisch karakter heeft en waarvan de overtuigingen vergelijkbaar zijn met die van honderden verschillende religieuze bewegingen over de hele wereld. Daarom verschillen Jehovah’s Getuigen, in termen van hun geloofsovertuigingen, niet van andere bijbelse traditionalistische groepen.

Neem het voorbeeld van de Amish, een exotische religieuze groepering die Europa nog niet heeft bereikt, maar wier gewoonten veel radicaler zijn dan die van Jehovah’s Getuigen. Wat zouden we over hen zeggen in deze samenleving waarin we altijd naar het stipje in het oog van de ander kijken? De Amish hebben een strikte gedragscode genaamd Ordnung, die alle aspecten van hun dagelijks leven regelt; ze zorgen ervoor dat alle tieners van die leeftijd Rumspringa mogen ervaren, een periode van vrijheid waarin ze de wereld in gaan om het te ervaren, voordat ze beslissen of ze zich wel of niet in hun kerk laten dopen en hun geloofsovertuigingen omarmen; ze leven onder een strikt patriarchaat waar mannen het gezag hebben en vrouwen zorgen voor het huishouden en alles wat daarbij hoort, evenals voor de kinderen; ze kleden zich eenvoudig en bescheiden, in donkere, gedempte tinten, zonder versieringen of knopen; ze verwerpen elke vorm van contact met moderne energie, leven zonder elektriciteit, auto’s, mobiele telefoons, enz. Ze lijden vaak aan aangeboren ziekten als gevolg van inteelt en genetische isolatie, en lezen onder andere vaak de bijbel in het Oudduits, een taal die ze onderling spreken.

Als een West-Europeaan besluit zich bij zo’n groep aan te sluiten, moet hij met dit alles rekening houden. En als hij dat doet, moet hij dat op eigen verantwoordelijkheid doen. Zeker geen Europeaan die niet in zulke religieuze structuren is opgegroeid, zou daarin terechtkomen. Zijn ze een destructieve sekte? In de Verenigde Staten beschouwt niemand ze als zodanig. Ze houden zich aan de wetten van hun gemeenschap en de plaats waar ze wonen, gaan niet om met de rest en hebben geen idee wat er in de wereld gebeurt.

Natuurlijk is niet iedereen gekwalificeerd om tot deze of soortgelijke groepen te behoren, vooral niet in een samenleving die zo open en tolerant is als de onze. Begrijpen dat dergelijke toegeeflijkheid niet als positief of negatief moet worden opgevat, althans niet in dit discours. Het is duidelijk dat er binnen Jehovah’s Getuigen mensen zullen zijn die hun hele leven zullen overwegen dat ze de controle van de groep niet nodig hebben, terwijl de realiteit is dat hun persoonlijke ervaring, hun geloof, eenvoudigweg is gemuteerd. Wat gebeurt er dan? Veel mensen doen alsof deze verandering door de groep wordt geaccepteerd als de groep onveranderd blijft. Als ze worden afgewezen omdat ze van gedachten zijn veranderd, is dat de schuld van de anderen. De groep is onbeweeglijk, achterlijk, sektarisch, en uiteindelijk, wanneer de familie, vrienden en de omgeving je afwijzen, voel je je gekwetst en vernederd, waardoor de grote psychologische farce begint waarin alles wat een tijd geleden nuttig voor je was, niet langer nuttig voor je is. . Alles waarin je geloofde is nu oud, apocalyptisch en onwaar. Misschien ben je geëvolueerd naar een andere manier van denken en behoor je daardoor tot een andere religieuze stroming.

Uiteindelijk vroeg je je af waar je van hield en sloot je je aan bij een groep mensen die hun geloofsovertuigingen hadden. Als je kijkt, zie je dat ze nog steeds zijn waar je een paar maanden geleden was. Denk je dat je beter bent, met het recht om het collectief te beledigen omdat het er niet is, omdat ze je hebben afgewezen? Je bent geëvolueerd, maar waarheen?

Jehovah’s Getuigen hebben, net als andere groepen, hun geloofsovertuigingen. We kunnen ze min of meer leuk vinden, maar als je ze bestudeert, weet je precies wat ze zijn. Wanneer iemand daarom wil afstappen van zo’n comfortabel geloof als het christendom, waar toegeeflijkheid en passiviteit, samen met rituelen, niet serieus hoeven te worden genomen, moeten ze overwegen of ze bereid zijn een andere manier van denken aan te nemen die hen zal dwingen tot een andere manier van denken. hen ertoe aan te zetten hun daden, hun gedrag of hun manier van omgaan met het leven en met anderen te wijzigen.

Het is jammer dat we in Europa in de 21e eeuw nog steeds onze eigen fouten als gelovigen wijten aan het collectief, aan het idee, aan de groep die samenhangend blijft.

En natuurlijk ga ik bij deze eerste benadering niet in op die slimme antropologische studies waarin ze praten over piramidale structuren, leiders, enz., wanneer de geboorte van welke zichzelf respecterende religie dan ook voldoet aan die piramidale vereisten die onderzoekers lijken af ​​te schrikken. zo veel. De realiteit is dat wat er vandaag de dag in de wereld van de sekten gebeurt, en ik heb het over organisaties die geboren zijn binnen democratische en niet-totalitaire parameters, niets anders is dan ruis, krantenkoppen en de ongelukkige desinformatie van een of andere onwetende jurist.

Jehovah’s Getuigen hebben het recht om onder ons te zijn zonder de noodzaak om beledigd te worden en vooral om bestempeld te worden als een “destructieve sekte”. Als de gerechtigheid het niet ziet, zal zij ernaar moeten kijken. Oh, en wie er nog niet klaar voor is om zich aan te sluiten bij een bepaalde religie of hedendaagse religieuze beweging, moet een andere hobby zoeken.

Oorspronkelijk gepubliceerd op LaDamadeElche.com