Het is een twee weken durend experiment met het maken van vaccins dat meer dan tien jaar in beslag heeft genomen.
Biologieprofessor Robin Cameron wilde al lang dat studenten in haar cursus Plantenbiodiversiteit en Biotechnologie uit de eerste hand zouden leren hoe planten kunnen worden gebruikt om vaccins.
Het idee om planten te gebruiken als een snellere, goedkopere manier om vaccins of therapeutische antilichamen massaal te produceren bestaat al sinds de jaren negentig, toen transgene maïs-, soja- en koolzaadplanten voor het eerst commercieel werden gekweekt in Noord-Amerika.
“Niet alles wat ik in de klas onderwijs, kan in een laboratorium worden geïllustreerd”, zegt Cameron.
“Maar dit was een concept en techniek die ik heel graag tot leven wilde brengen voor mijn studenten. “Ik wilde dat ze het in de klas leerden en het vervolgens probeerden te doen en het met eigen ogen zouden zien in het laboratorium.”
Maar hoe dit te bereiken was de uitdaging: studenten moeten een fluorescentiemicroscoop gebruiken om een eiwit te zien (een tot expressie gebracht fluorescerend reportereiwit, om precies te zijn) dat het vaccin zou vertegenwoordigen.
Maar het laboratorium heeft slechts twee van zulke microscopen beschikbaar voor studenten, en met meer dan honderd studenten in een drie uur durend laboratorium wist Cameron niet zeker hoe hij het experiment moest uitvoeren.
Vervolgens las hij een tijdschriftartikel over zichtbare reportergenen. In plaats van een eiwit tot expressie te brengen dat alleen door een fluorescentiemicroscoop kan worden gezien, zouden planten bietenenzymen tot expressie kunnen brengen, die een pigment produceren dat zichtbaar is in de bladeren zonder gebruik van een microscoop.
Net als bij de vaccinproductie in planten gebruikten de studenten de natuurlijke genetische ingenieur Agrobacterium om de bietenenzymgenen in plantencellen te injecteren. Die genen produceerden vervolgens bietenpigmenten die vervolgens de kleur van de bladeren van de planten veranderden.
Cameron werkte samen met afgestudeerde student Garrett Nunn en postdoctoraal onderzoeker Fathy Elgebaly om het systeem te testen.
Technicus Colleen Murphy en instructieassistent Scott Hughes ontwikkelden het experiment vervolgens gedurende twee weken voor meer dan 100 studenten in het Argo Laboratory in het Burke Science Building.
“Colleen en Scott hebben enorm geholpen dit experiment mogelijk te maken”, zegt Cameron.
Ze hoopt dat de lezingen en praktische laboratoriumexperimenten studenten zullen inspireren om een carrière in de plantenbiologie en landbouw te overwegen.
“We moeten de wereld voeden en dat wordt door de klimaatverandering een steeds grotere uitdaging.”
Fontein: McMaster Universiteit
!function(f,b,e,v,n,t,s){if(f.fbq)return;n=f.fbq=function(){n.callMethod?
n.callMethod.apply(n,argumenten):n.queue.push(argumenten)};if(!f._fbq)f._fbq=n;
n.push=n;n.loaded=!0;n.version=’2.0′;n.queue=[];t=b.createElement(e);t.async=!0;
t.src=v;s=b.getElementsByTagName(e)[0];s.parentNode.insertBefore(t,s)}(venster,
document,’script’,’https://connect.facebook.net/en_US/fbevents.js’);
fbq(‘init’, ‘1254095111342376’);
fbq(‘track’, ‘Paginaweergave’);