Volgens berichten in de media gaven de lopende onderhandelingen over de overeenkomst tussen Israël en Hamas over een vierdaagse humanitaire pauze en de vrijlating van gijzelaars die door de Palestijnse gewapende groepering sinds de terroristische aanslagen van 7 oktober werden vastgehouden, aan dat men geloofde dat de inwerkingtreding van de overeenkomst een feit was. onwaarschijnlijk vóór vrijdag.
Te midden van de toenemende honger heeft het Wereldvoedselprogramma van de Verenigde Naties (PMACindy McCain, hoofd van het agentschap, zei dat het agentschap “snel handelde om de hulp in Gaza te vergroten” zodra veilige toegang is verleend. Zijn opmerkingen volgden op die van VN-noodhulpchef Martin Griffiths. stelling over de bereidheid van de Organisatie om de omvang van de hulp die naar de enclave wordt gebracht en over de Strook wordt verdeeld, te vergroten.
Mevrouw McCain zei dat PMA Er staan vrachtwagens “te wachten bij de grensovergang bij Rafah, beladen met voedsel bestemd voor gezinnen in schuilplaatsen en huizen in heel Gaza, en tarwemeel voor bakkerijen om hun activiteiten te hervatten.”
Uit de laatste humanitaire rapporten van de VN blijkt dat tarwemeel niet langer beschikbaar is op de markten in het noorden van Gaza en dat er geen bakkerijen meer actief zijn vanwege een gebrek aan brandstof, water, meel en structurele schade.
Hoop op een redder in nood
Sinds de beperkte hulpleveringen via de grensovergang bij Rafah met Egypte op 21 oktober zijn hervat, zijn iets meer dan 73 vrachtwagenladingen WFP-voedselhulp in Gaza aangekomen, ver achter bij de behoeften.
McCain sprak de hoop uit dat er meer brandstof in de enclave zou worden toegelaten “zodat onze vrachtwagens de broodnodige voorraden kunnen vervoeren en dat brood opnieuw elke dag beschikbaar zal zijn als levensader voor honderdduizenden mensen.”
Ongeveer 75.000 liter brandstof kwam woensdag vanuit Egypte Gaza binnen, na het besluit van Israël vorige week om de “dagelijkse invoer van kleine hoeveelheden brandstof voor essentiële humanitaire operaties” toe te staan, aldus het VN-coördinatiebureau voor humanitaire zaken. OCHA.
De brandstof wordt gedistribueerd door het VN-agentschap voor Palestijnse vluchtelingen. OOPSter ondersteuning van de voedseldistributie en de werking van generatoren in ziekenhuizen, water- en sanitaire voorzieningen, schuilplaatsen en andere kritieke diensten in het zuiden van de Strook, aangezien de toegang tot het noorden is afgesneden door Israëlische militaire operaties.
OCHA-chef en VN-noodhulpchef Martin Griffiths zei vorige week dat er ongeveer 200.000 liter brandstof per dag nodig was.
Update ziekenhuisevacuatie
Een nieuwe evacuatie van 190 gewonde en zieke mensen, hun metgezellen en medische hulpverleners uit het Al-Shifa-ziekenhuis in Gaza-stad werd woensdag voltooid.
De ontwikkeling was Aangekondigd door de VN-gezondheidsorganisatie WHO als een gezamenlijke inspanning van VN-agentschappen en humanitaire partners onder leiding van de Palestijnse Rode Halve Maan (PRCS).
De evacués werden in een konvooi ambulances naar het zuiden vervoerd.
OCHA citeerde rapporten van de Palestijnse Rode Halve Maan waarin stond dat de evacuatie “bijna twintig uur duurde omdat het konvooi werd belemmerd en aan inspectie werd onderworpen terwijl het door het controlepunt ging dat Noord- en Zuid-Gaza scheidde” en betreurde het feit dat de levens van de patiënten in gevaar waren geweest. .
Geëvacueerde dialysepatiënten werden overgebracht naar het Abu Youssef An Najjar-ziekenhuis in Rafah, Gaza, terwijl andere patiënten werden vervoerd naar het Europese ziekenhuis van de Strip in Khan Younis. Er wordt aangenomen dat er ongeveer 250 patiënten en personeel zijn bij Al-Shifa, dat niet langer operationeel is, zei OCHA.
Ondertussen zag woensdag het kleinste aantal ontheemden tot nu toe het noorden van Gaza verlaten om naar het zuiden over te steken via de “corridor” die door het Israëlische leger was geopend langs de belangrijkste verkeersader van Gaza: de Strip, Salah Ad Deen Road.
Volgens OCHA-monitoring trokken slechts ongeveer 250 mensen naar het zuiden. Het VN-bureau zei dat de daling “grotendeels wordt toegeschreven aan de verwachtingen die zijn gegenereerd door de humanitaire pauze” die nog niet is uitgevoerd.
Tot op heden zijn ruim 1,7 miljoen mensen in Gaza intern ontheemd.
Het leven in Gaza
Ondertussen sprak een medewerker van de UNRWA die deze week Gaza ontvluchtte VN-nieuws over leven en werken tijdens het conflict.
Maha Hijazi, opslag- en distributiefunctionaris van de UNRWA, was verantwoordelijk voor het veiligstellen van voedsel voor honderdduizenden ontheemden (IDP’s) die nu in hun faciliteiten schuilen.
« Ons plan… was om 150.000 Palestijnse ontheemden in UNRWA-opvangcentra te huisvesten, wat nu ongeveer een miljoen bedraagt », zei hij.
De VN en haar partners blijven oproepen tot meer hulp in de Gazastrook, die nog steeds kampt met ernstige tekorten aan voedsel, water, brandstof, medicijnen en andere broodnodige goederen.
Schuilplaatsen vol, markten leeg
Het merendeel van het UNRWA-personeel bestaat uit Palestijnse vluchtelingen en wordt daarom ook getroffen door de omstandigheden in Gaza. Sommigen hebben ook hun toevlucht gezocht in opvangcentra terwijl ze hun levensreddende werk voortzetten. Tot nu toe zijn meer dan 100 van zijn collega’s vermoord.
Hoewel de familie van mevrouw Hijazi niet in een van de opvangcentra verbleef, zei ze dat haar ouders niet genoeg voedsel konden vinden op de lokale markten.
“We zijn naar de markten geweest, maar die is leeg. We hebben niets gevonden om te kopen. ‘We hebben geld, maar we hebben niets te kopen’, zei hij.
De beslissing van een moeder
Maandag vluchtten mevrouw Hijazi en haar familie uit Gaza naar Egypte. Ze was boos en aarzelde om haar thuisland, haar appartement en haar baan te verlaten.
“Noch mijn kinderen, noch een van onze Palestijnse kinderen voelen zich veilig of beschermd. De hele dag en nacht zijn er overal beschietingen te horen”, zei hij.
Mevrouw Hijazi herinnerde zich dat haar kinderen, voordat ze naar bed gingen, haar vroegen of ze net als hun buren en familieleden zouden sterven.
“Ik moest ze omhelzen en beloven dat als we zouden sterven, we allemaal zouden sterven, zodat we niets zouden voelen. En als je het bombardement hoort, ben je veilig. De raket die je zal doden, je zult het geluid ervan niet horen”, zei hij.
Ondanks de pijn om Gaza te verlaten en naar Egypte te gaan, vond mevrouw Hijazi dat dit de beste beslissing was voor haar kinderen, die een dubbele nationaliteit hebben.
“Ik moet ze de kans geven om te slapen en het gevoel te krijgen dat ze op andere kinderen lijken”, zei ze.
“Ik kan je vertellen dat ik de hele reis samen met mijn kinderen heb zitten huilen omdat we ons land niet willen verlaten, we willen Gaza niet verlaten. Maar we zijn gedwongen het te doen op zoek naar veiligheid en geborgenheid.”
