Een werk gepubliceerd door Code9, Parijs-Brussel, in september 2023, uit de pen van Philippe Liénard, ere-advocaat, voormalig magistraat, geschiedenisliefhebber en auteur van meer dan twintig boeken over stromingen van het denken.
Het thema beoogt een historisch onderzoek te zijn dat de verschillen tussen legenden, vooroordelen en werkelijkheid belicht, in de mate dat historici, antropologen en filologen in staat zijn geweest om dit onder de aandacht te brengen buiten de theologie om. Het bestaat uit twee delen, het ene dat de geschiedenis van de islam beslaat, en het tweede, dat de nadruk legt op wat islamismen zijn en deze identificeert, waarschuwt en tot doel heeft waakzaamheid te wekken of zelfs nog meer, omdat vrij samenleven een prijs heeft, namelijk die van aanvaarding van de islam. niet-liberticide gedachten en overtuigingen van anderen, zonder dat iemand zijn eigen gedachten en overtuigingen aan anderen wil opleggen. Iedereen blijft vrij om een religie wel of niet aan te hangen, maar hun recht omvat niet het recht om anderen te dwingen hun opvattingen te omarmen, of die van sociaal-politiek-religieuze strategen, die mensen manipuleren door hun zwakheden of door hun jeugd. om een nieuwe wereldorde te creëren die liberale democratische waarden overboord zal sturen.
Philippe Liénard aarzelt niet om in de ondertitel een enigszins ondeugende toon te gebruiken provocatief met “Alle zeilen gezet”een maritieme metafoor die ‘op volle snelheid’ betekent en verwijst naar de situatie waarin alle zeilen van een schip gespreid zijn om zo snel mogelijk te gaan. De term ‘sluier’ verwijst echter ook naar de verschillende kledingstukken die sommige moslimvrouwen dragen om hun hoofd of lichaam te bedekken, gebaseerd op verschillende interpretaties van Koranische geboden en oude tradities. De Koran vereist dit niet, behalve voor geslachtsdelen.
De islam is zowel de religie van moslims als tegelijkertijd de moslimwereld, die van de moslimvolken, en duidt als geheel “een reeks duurzame en identificeerbare materiële, culturele en sociale kenmerken” aan, en tegelijkertijd tijd, naast de eigenlijke religie met haar geloof en aanbidding, een politieke macht en een algemene beweging van beschaving. Kortom, het is de Umma die zich in de tijd van Mohammed voorstelde. Deze Gemeenschap kent geen opgelegde nationaliteit. Het staat open voor iedereen die het wil, zolang ze maar bekeerd zijn.
Er zijn redenen om dat niet te doen Om de islam en het islamisme niet te verwarren, heeft een hoofdstuk van het boek ook de titel “Korte geschiedenis van de islam en het islamisme », twee termen die verwijzen naar verschillende concepten, hoewel ze soms door elkaar worden gebruikt of verkeerd worden geïnterpreteerd in het publieke debat of in een amalgaam vanwege onwetendheid of woede over bepaalde analyses, om dezelfde reden, of vanwege retrograde bias. Fundamentalistische, letterlijke stromingen, wier doel niet het vrije samenleven is.
Islamisme, en preciezer islamismen, is een term die een politieke ideologie beschrijft die een regeringsvorm of systeem wil vestigen op basis van een strikte interpretatie van de islamitische wet, de sharia., een reeks regels van verschillende oorsprong, niet te verwarren met religieus geloof of praktijk zelf. Deze hegemonistische radicale politieke beweging was gedeeltelijk toegewijd aan het ondersteunen van de dekolonisatie, zoals het geval was met de Moslimbroederschap in Egypte sinds 1928, een geheim genootschap dat zich verzette tegen de moderniteit, emancipatie in gelijkheid voor iedereen, buiten een tekst waarvan de retrograde en ‘onbeschaving’ inhoud “De analyse van het Westen lijkt steeds meer in tegenspraak met zijn waarden. Het nam al lang vóór deze periode de vorm aan van een flashback, maar in het licht van een verleden waarover weinig bekend is: dat van Mohammeds eerste zogenaamde vrome metgezellen. Laten we eens nadenken over het salafisme dat via het wahhabisme zal handelen. Doel: oprichting van een mondiaal kalifaat. En meer recentelijk, denk aan het Madkhalisme, dat de tamelijk eenvoudige doctrine heeft dat het al het mogelijke moet doen om de Golfleiders tevreden te stellen en te gehoorzamen. We weten weinig over de onderkant van deze stromingen, die al duizend keer zijn beschreven.
Islam en islamisme lijken soms vaag. Het is geen monoliet. De islam heeft tendensen: de overgrote meerderheid is soenniet en heeft vooral aanleiding gegeven tot het salafisme en het madkhalisme. De minderheid is sjiitisch en maakt lawaai. In alle gevallen voedt het islamisme het terrorisme in verschillende facetten, een retrograde visie waarin men Allah moet gehoorzamen omdat Allah het zo wil. Een kleine minderheid, het Babisme, verdedigt de gelijkheid tussen mannen en vrouwen. Binnen de islam is het noodzakelijk onderscheid te maken tussen verschillende perioden en de geschiedenis van een voorouderlijk patriarchaat, tussen religie en tradities, tussen geloof en geloof, en een fanatisme dat geen boodschap van liefde inhoudt.
De auteur gaat ook in op de omstandigheden van vrouwen in islamitische samenlevingen, op de kwestie van de ‘huisdieren’, zonder te aarzelen een sociaal en maatschappelijk panorama te bieden (rechtvaardigheid, islamitische politie, islamitische wet, godslastering, karikatuur).
De pers omschrijft dit boek als verhelderend. Maar wie verlicht het? Niet degenen die ervan overtuigd zijn dat ze gelijk hebben omdat ze gelijk hebben omdat de imam dat zei of omdat een wijze exegeet een hadith met haatdragende inhoud op zijn eigen manier interpreteerde.
De vraag blijft voor sommigen hetzelfde: moeten we de islam moderniseren of de moderniteit islamiseren? Intellectuelen pleiten voor een islam van de Verlichting, maar het islamisme dooft hen uit, afgezien van het feit dat dit concept specifiek is voor de westerse geschiedenis, ondanks de zogenaamde Gouden Eeuw van de islam. De intellectuelen zijn gedeeltelijk gemuilkorfd.
Philippe Liénard is van plan te werken aan de vooruitgang van de mensheid in de vrijheid van geloof, geloof en trouw aan deze of gene god, maar niet aan het liberticide proselitisme dat zich verspreidt door islamismen die niemand geruststellen, zelfs niet de troepen waaraan ze loyaal zijn. hem. Dit boek is verre van een islamofobe studie, maar een instrument van broederschap gericht op het vermijden van een bepaalde geest die mogelijk islamofoob is. We moeten echter dingen durven zeggen, in de achteruitkijkspiegel van de geschiedenis kijken en de waarheid vertellen, ook al zijn er waarheden die fatwa’s verstoren en voeden.
Eerder gepubliceerd op www.almouwatin.com.
