Hij reisde tussen 31 oktober en 14 november door de Verenigde Staten, van Detroit in Michigan tot de kust van Louisiana, en bezocht ook Los Angeles, Atlanta en Washington DC.
Ashwini KP, speciale VN-rapporteur voor hedendaagse vormen van racisme, vreemdelingenhaat en aanverwante onverdraagzaamheid, zei na haar 14-daagse onderzoeksmissie dat het reguliere Amerika zich nu meer bewust is van systemisch racisme na de protesten van 2020 en de positieve reactie van de Biden-Harris Administratie “om de rassengelijkheid te verbeteren.”
Maar hij uitte ook zijn ontzetting over de ‘elkaar versterkende uitingen van systemisch racisme’ waarvan hij getuige was.
“Deze uitingen van racisme hadden een impact op degenen die tot raciaal gemarginaliseerde groepen behoren in elke fase van hun leven, historisch, systematisch en institutioneel”, zei hij in zijn openingsverklaring.
UN News ging aan tafel voor een interview met de onafhankelijke deskundige nadat ze dinsdag haar eerste bevindingen op een persconferentie in New York had gepresenteerd en ons vertelde dat ‘selectief geheugenverlies’ in sommige staten een probleem was als het gaat om het in aanmerking nemen van de race.
De speciale rapporteurs en andere onafhankelijke deskundigen die door de Mensenrechtenraad zijn benoemd, zijn geen VN-personeel en ontvangen ook geen vergoeding voor hun werk. Ze zijn onafhankelijk van welke overheid of organisatie dan ook.
Het interview is aangepast voor duidelijkheid en lengte.
VN-nieuws: Wat was het doel van uw recente onderzoeksmissie naar de Verenigde Staten?
Om context te geven: onafhankelijke experts en taskforces over verschillende onderwerpen worden toegewezen om landenmissies uit te voeren, wat een van onze officiële verantwoordelijkheden is. De missie van de Verenigde Staten naar het land is toevallig mijn eerste officiële missie naar het land, en het voornaamste doel is om de situatie in het land te beoordelen. Mijn mandaat heeft betrekking op racisme, rassendiscriminatie, vreemdelingenhaat en aanverwante vormen van intolerantie.
En daarom is dit een intensieve oefening in het beoordelen van de situatie van racisme, rassendiscriminatie en vreemdelingenhaat in het land, en het kritisch analyseren van het bestaande beleid en de bestaande wetgeving.
En de missie omvat intensieve interactie met overheidsinstanties, maar ook met maatschappelijke organisaties, academici en vele anderen die zich bezighouden met racisme en rassendiscriminatie. Ik heb zojuist de missie naar het land voltooid en het is nog te vroeg om op de conclusie te reageren.
Maar ik moet zeggen dat racisme voortduurt en zich in verschillende vormen heeft gemanifesteerd, en ik zal zeker nog veel meer uitleggen in het rapport dat volgend jaar bij de Mensenrechtenraad zal worden gepresenteerd.
VN-nieuws: Heeft iets dat je hebt gezien je verrast?
Ashwini KP: De Verenigde Staten, afkomstig uit het Zuiden, uit India, lijken qua cultuur en diversiteit ook geografisch en demografisch sterk op elkaar.
En als iemand die activist is geweest en in de ruimte is geweest, verbaast het mij de veerkracht die activisten hier in de VS hebben, de mobilisatie in termen van het ter sprake brengen van de kwestie en hoe ze het mondiale platform hebben bereikt en ook in termen van onderzoek. analyse: die promotie en lobbyen.
Hiermee bedoel ik de zwarte gemeenschap, de Latino-gemeenschap, bruine en zwarte mensen, alle gemarginaliseerde gemeenschappen hebben zichzelf verbazingwekkend georganiseerd.
En dat verrast en inspireert mij.
Ontmoedigd, niet verrast
En in termen van de realiteit van racisme waarvan ik getuige was en de geleefde ervaringen van overlevenden waarover ik hoorde, was het niet zozeer een verrassing, maar ontmoedigde het mij, maar stelde het mij teleur als het ging om het zien hoe systemisch racisme de levens van mensen kan beïnvloeden.
Maar de manier waarop activisme en de academische wereld racisme in de Verenigde Staten hebben aangepakt, is natuurlijk verrassend. En dit kan voor veel onderdrukte gemeenschappen over de hele wereld een inspirerende ruimte zijn om hiervan te leren en vooruitgang te boeken.
VN-nieuws: De Verenigde Staten worden vaak beschouwd als zeer gepolariseerd op veel verschillende niveaus. Ziet u dat in termen van mensenrechten?
Ashwini KP: Op het gebied van de mensenrechten denk ik dat er verschillende verhalen zijn als het gaat om verschillende geografische locaties Er is, zou ik zeggen, een zekere mate van selectief geheugenverlies als het gaat om de mensenrechten. dat het ene belangrijker is dan het andere.
Er is sprake van een aanhoudende selectiviteit als het gaat om de aanpak van de mensenrechten, waarbij wordt gesteld dat deze onderdrukking belangrijker is dan de andere.
Ik denk dat daar de polarisatie schuilt in het verhaal zelf van hoe mensenrechten, of zelfs hun belangenbehartiging, op mondiale platforms worden geplaatst. Ik zie dat veel in de Verenigde Staten en ook in veel andere delen van de wereld.
Maar dit heeft een kloof gecreëerd in de manier waarop mensenrechten effectiever kunnen worden aangepakt, zowel op nationale als internationale platforms.
VN-nieuws: Veel mensen in het Mondiale Noorden hebben een zeer westers perspectief als het gaat om uitdagingen op het gebied van de mensenrechten… Denkt u dat dit een fundamenteel probleem is in de manier waarop mensen dit gesprek waarnemen?
Ashwini KP: Ik denk dat het voor velen van ons heel belangrijk is om dit te doen bewustzijn van de culturele verschillen die op verschillende geografische locaties bestaan. En mensenrechten kunnen niet op zichzelf worden beschouwd. Dat is uiterst belangrijk. En het mensenrechtenverhaal verschilt van staat tot staat.
En er zijn verschillende positieve aspecten van de westerse ideeën over mensenrechten. Op dezelfde manier denk ik dat het ook belangrijk is om ons bewust te worden van het mensenrechtenperspectief van het Mondiale Zuiden.
Het mensenrechtenperspectief van het Mondiale Zuiden is veel uitdagender, veel levendiger en kent verschillende relevante kwesties die ter discussie kunnen worden gesteld. En dat is altijd de ruimte van samenwerking als het gaat om het Mondiale Noorden en het Mondiale Zuiden, en de kloof die bestaat binnen het mensenrechtenverhaal tussen het Mondiale Zuiden en het Mondiale Noorden is iets dat voor veel spanningen heeft gezorgd bij het aanpakken van de mensenrechten. de mensenrechten.
Ik denk dat het iets is dat besproken moet worden. Daarom moeten we deze verhalen benutten, rekening houdend met de politieke, sociale en culturele verschillen die zowel in het Zuiden als in het Noorden bestaan.
VN-nieuws: Hoe denk je dat sociale media-activisme gesprekken over racisme kan ondersteunen?
Ashwini KP: Mooie vraag. En sociale media zijn iets dat op zijn hoogtepunt is, en vooral met de technologische vooruitgang.
Dit heeft veel ruimte gecreëerd voor gemarginaliseerde gemeenschappen, onderdrukte gemeenschappen, vooral historisch onderdrukte gemeenschappen, om hun standpunten te uiten en hun perspectieven naar voren te brengen.
Het heeft enorme ruimte geboden aan activisten en academici om mensen te bereiken. Maar tegelijkertijd hebben we voor- en nadelen van sociale media en daar moet rekening mee worden gehouden.
‘Einde van de ontvangst’ van haatzaaiende uitlatingen
Hoewel ze activisten zijn, zijn jonge mensen uit gemarginaliseerde gemeenschappen behoorlijk actief, maar tegelijkertijd zijn zij degenen die aan de ontvangende kant staan van haatzaaiende uitlatingen, als het gaat om bedreigingen, bedreigingen voor het leven en veel soortgelijke onderwerpen.
Er bestaat een sterk verband tussen de vrijheid van meningsuiting en haatzaaiende uitlatingen, en dat is iets dat moet worden erkend.
En ik denk dat sociale media iets is dat beschermd moet worden. En deze platforms hebben strenge regelgeving nodig met betrekking tot wat er wordt verspreid. En een van de grootste zorgen is de verspreiding van desinformatie en desinformatie, die racisme, rassendiscriminatie, haatmisdrijven en vreemdelingenhaat verder intensiveren.
Het kan gaan om religieuze onverdraagzaamheid en daarom moeten we ons als activisten en propagandisten van de mensenrechten bewust zijn van wat we op sociale netwerken zetten, omdat ze miljoenen mensen bereiken.
En let tegelijkertijd op de positieve impact die verhalen op sociale netwerken kunnen hebben. Ik denk dat het een van de beste plekken is waar mensenrechtenactivisten, academici en propagators over de hele wereld op een positieve manier kunnen worden gemobiliseerd om zaken te verbeteren.
VN-nieuws: En zijn er nog laatste gedachten die u wilt delen?
Ashwini KP: Mijn laatste gedachten zouden zijn in termen van de missie naar het land. Ik denk dat ik een van de beste ervaringen van de afgelopen veertien dagen heb gehad: inspirerend, uitdagend en emotioneel, terwijl ik interactie had met activisten, maatschappelijke organisaties en vele anderen.
Het was een prachtige ervaring. Ik ben van mening dat de tijd en ruimte om deze uitdaging uit te voeren – het elimineren en uitroeien van racisme en rassendiscriminatie – op een zeer positieve en bewuste manier moet worden benut.
