Op 30 september 2023 organiseerde paus Franciscus een oecumenische gebedswake voorafgaand aan de synode van rooms-katholieke bisschoppen die op 4 oktober zou beginnen. Hij nodigde kerkleiders van verschillende denominaties uit om met hem mee te bidden. Billy Wilson van de Pentecostal World Fellowship, Elijah Brown van de World Baptist Alliance, en ik baden samen met zeventien andere mondiale christelijke leiders uit niet-katholieke kerken voor de toekomst van de wereld, de toekomst van de kerk van Jezus Christus en de komende jaren. synode van de katholieke kerk. Van de aanwezige christelijke leiders vertegenwoordigde ongeveer de helft de bredere protestantse en evangelische vleugel van het christendom, de andere helft de orthodoxe en de oud-oosterse kerken. Ieder van ons bad in onze moedertaal.
Als ik dit soort evenementen bijwoon, ontstaat er vaak controverse. Als wereldwijd netwerk van Evangelicals is het ons doel om onze mondiale gemeenschap te vertegenwoordigen, om een stem te geven aan de Evangelicals die wij vertegenwoordigen. Dit geldt ongeacht wie de uitnodiging aanbiedt. Evangelicalen worden in de ogen van de wijdere wereld gezien als onderdeel van de mondiale christelijke gemeenschap. Dit geldt ook voor islamitische of seculiere staten en organisaties, die ons allemaal eenvoudigweg kennen als ‘christenen’. Om een van hen de indruk te geven dat we geen deel uitmaken van het wereldchristendom door afstand te nemen van andere kerken, en door zelfs persoonlijke vriendschap met hun leiders te weigeren, zoals sommige sekten en sekten doen, zou verwoestende gevolgen kunnen hebben voor ons werk voor christenen die lijden onder discriminatie. en vervolging. Aan de andere kant beschouwen we deze groepering van christelijke gemeenschappen niet als synoniem met wat wij begrijpen als de ware groep gelovigen. We hebben nog steeds een duidelijk begrip van het evangelie. Lidmaatschap van de kerk moet niet worden verward met gered worden.
Ons begrip van het lichaam van Christus gaat verder dan een kerkelijke denominatie of netwerk. Er zijn bijvoorbeeld miljoenen evangelicals die niet institutioneel verbonden zijn met WEA, bijvoorbeeld omdat de regering in sommige landen hen niet toestaat een nationale alliantie te starten. Bovendien bevinden veel evangelicalen zich in kerken die niet tot een nationale alliantie behoren. Ook zijn in sommige landen historische protestantse kerken lid van onze allianties; in andere landen, waar deze denominaties theologisch liberaler zijn, blijven er binnen deze kerken grote aantallen Bijbelgelovige leden bestaan. In mijn thuisland Duitsland behoort grofweg de helft van de evangelische gelovigen tot wat wij ‘vrije kerken’ noemen; de andere helft is actief in een breed scala aan organisaties binnen de lutherse en gereformeerde kerken.
Ik ben mij er ook van bewust dat Gods geest aan het werk blijft. Hoewel charismatische of ‘door de Geest bekrachtigde’ bewegingen een cruciale rol spelen binnen de WEA, overstijgen ze toch alle confessionele en confessionele grenzen. Ze gaan in gesprek met niet-protestantse kerken en verbinden grote aantallen gelovigen in ons kamp met gelovigen in andere kerken. Als we de wegen van God en de bewegingen van de Geest proberen te begrijpen, doen we er verstandig aan om niet te proberen te beslissen wie ‘ons’ is en wie ‘zij’ is.
Terugkomend op de gebeurtenis zoals besproken in de inleiding, zou je je kunnen afvragen waarom evangelicalen zouden moeten bidden voor de synode van de katholieke kerk. Ten eerste betekent bidden niet dat ik het noodzakelijkerwijs eens ben met een van hun specifieke opvattingen of standpunten. Tegelijkertijd zouden de uitkomsten van deze twee synodes (2023 en 2024) een grote invloed kunnen hebben op christenen wereldwijd. Dat is op zichzelf een goede reden om te bidden. We hebben allemaal een essentieel belang bij de veranderingen die de bisschoppen zullen bespreken, en we moeten bidden dat de beraadslagingen zullen helpen om de katholieke Kerk meer in overeenstemming te brengen met de Schrift. Voordat we deelnamen aan de oecumenische gebedswake van 30 september, zoals we altijd bij dergelijke gelegenheden doen, controleerden we de liturgie op gezamenlijk openbaar gebed om er zeker van te zijn dat deze in overeenstemming was met onze kernovertuigingen en geen specifieke confessionele elementen bevatte die we verwerpelijk zouden vinden. . Wij hebben onze meningsverschillen met de Katholieke Kerk niet verbloemd. Integendeel, we hebben ze openlijk en gedetailleerd beschreven.
Onze kernwens is om christenen overal verenigd te zien in Jezus Christus. Als we bidden en werken voor eenheid voor de hele kerk, zal eenheid alleen komen als we gecentreerd zijn in Jezus, zoals beschreven en getuigd door de Bijbel. Onze visie en roeping zijn duidelijk: we spreken namens evangelicalen en proberen de wereld te zegenen via onze vele nationale allianties door ons getuigenis, onze publieke verdediging van het evangelie, onze solidariteit in gebed en evangelisatie, en het verheffen van Jezus, in wiens naam alleen is onze redding, aan de wereld.
Oorspronkelijk gepubliceerd in The European Times.
