In zijn toespraak tot de nonnen wier charisma is geïnspireerd door de ervaring van Charles de Foucauld, moedigde paus Franciscus hen aan de uitdaging van de liefde van Christus te aanvaarden, de zelfreferentialiteit en de habitualiteit op te geven en zich te wijden aan mensen in nood: “Jullie zijn geen nonnen omdat reclame: hoe meer verborgen, hoe goddelijker”
Tiziana Campisi – Vaticaanstad
De zoektocht naar God, het getuigenis van het Evangelie en de liefde voor het verborgen leven zijn de elementen die de ervaring van Charles de Foucauld karakteriseerden en die de Heilige Vader als richtlijnen aangaf aan de Kleine Zusters van Jezus tijdens hun audiëntie in de Consistoriezaal van het Apostolisch Paleis, ter gelegenheid van het Generaal Kapittel.
Franciscus benadrukte allereerst hoe belangrijk het is om het luisteren naar het Woord te cultiveren, in aanbidding voor het Tabernakel, omdat op deze manier “de harten worden geopend voor de wegen van God, die mensen geen geweld aandoet, maar creatieve gedachten en gevoelens inspireert.” van hechting, beschikbaarheid en service.
Precies in het licht van het Woord legde de paus uit dat het mogelijk is om “de verlangens van Jezus te onderscheiden en dan weer op pad te gaan” in de richting van de doelen die door de superieuren zijn gesteld.
Wees getuige van het Evangelie door voor anderen te zorgen
Wat betreft het getuigenis van het Evangelie, dat wil zeggen: “het aan anderen geven met woorden, met werken van liefdadigheid en met de broederlijke aanwezigheid” van de gemeenschappen, herinnerde de paus deze nonnen aan de uitnodiging van Charles de Foucauld om “het Evangelie op de daken te schreeuwen”. » met heel zijn wezen, om Jezus transparant te maken vanuit zijn eigen persoon en zichzelf te wijden aan zijn naaste met « gebed, vriendelijkheid en voorbeeld. »
Zorgen voor anderen, geven aan degenen die het nodig hebben zonder te wachten tot zij erom vragen: dit zijn tekenen van liefde voor de Bruidegom, karakteristieke kenmerken van Zijn zorgzame nabijheid tot het laatst, in wie Hij aanwezig is. Nabijheid.
Een zachte uitdaging tegen onverschilligheid
De paus spoorde hen ook aan tot een “delicate nabijheid” die “een zachte uitdaging tegen onverschilligheid” kan zijn en een “getuige van broederschap” die de wereld eraan herinnert dat allen kinderen van God zijn.
De weg naar Nazareth
Eindelijk de liefde voor het verborgen leven. Aan de nonnen die zo’n twintig jaar na de dood van Charles de Foucauld geboren zijn, op initiatief van Magdeleine Hutin en Anne Cadoret, vertelde Franciscus hen dat dit ‘het pad van de Incarnatie, het pad van Nazareth, het door God aangegeven pad hun vergieten en klein worden om het leven van de kleintjes te delen », dat « de manier van verbergen de weg van God is. »
Ga door met het cultiveren ervan, het is een krachtige profetie voor onze tijd, besmet door meningen en schijn. Het lijkt erop dat we vanwege uiterlijk en uiterlijk in een cultuur van make-up leven: iedereen doet make-up op, het is normaal dat vrouwen dat doen, maar iedereen, iedereen doet make-up op, om er beter uit te zien dan we zijn en dit is niet van de Heer.
Evangelische tederheid
« Kostbare instrumenten om kleine parels van tederheid en evangelische tederheid in de wereld te zaaien. » Dit is hoe de paus de Kleine Zusters van Jezus definieerde en hen aanmoedigde “geconfronteerd met de schaarste aan roepingen, de sluiting van sommige huizen, de stijging van de gemiddelde leeftijd van religieuze vrouwen” om “eenvoudig en genereus te blijven, in liefde met Christus en de armen.” », omdat dit “te zijner tijd vrucht zal dragen”.
Ter afsluiting van zijn toespraak dankte Franciscus de religieuzen voor hun stille werk in het bisdom Rome, verwijzend naar zuster Geneviève, die hem vaak bezoekt samen met enkele mensen die hij in zijn missie onder de gemarginaliseerden bereikt.
