Volgens een nieuwsbrief van HRWFwas het de website Christian Network Europe (CNE) die op 4 juli het nieuws bracht dat de EU een nieuwe speciale EU-gezant voor VGV (vrijheid van religie of overtuiging) aanstelde, ook al is hier geen officieel verslag van en lijkt het wees een gangengerucht, gewoon een dag van te voren de Britse internationale ministeriële bijeenkomst over de levensovertuiging ging van start in Londen. Dat zou een goede kans zijn geweest die de EU zou hebben gemist om, als deze zou worden bevestigd, deze nieuwe benoeming in te voeren, en zou een krachtige boodschap hebben afgegeven dat de EU zich bekommert om zo’n fundamentele kwestie voor zovelen in Europa en over de hele wereld. In plaats daarvan stuurde de EU de Mensenrechtencommissie Eamon Gilmore, die een belofte aan de aanwezigen, en waarover The European Times berichtte.
Praktijken wat we prediken
Terwijl velen luid spreken over de bescherming van de vrijheid van godsdienst of levensovertuiging, verlagen ze vaak hun volume zelfs tot stilzwijgen als het gaat om het uitspreken over de discriminatie van de « echte minderheden », en nog meer als het binnen Europa is, met het excuus dat ze « externe mandaten ». Hoe het zal zijn met de nieuwe speciale gezant van de EU voor VGB, en hoe lang het zal duren, valt nog te bezien met het oog op de laatst benoemde, maar veel minderheden die door The European Times zijn gevraagd, hopen dat ze niet zullen worden vergeten buiten, noch binnen de EU aangezien, zoals vaak wordt gevlagd, de EU nog steeds moet leren doen wat ze predikt.
De nieuwe (toekomstige) speciale gezant van de EU voor VGB
Mauro, een rooms-katholiek, is momenteel de voorzitter van Pololari per I’Italia, de kleine christen-democratische partij in Italië, meldt CNE. Hij werkt ook als senior adviseur en runt een studiecentrum internationale betrekkingen.
Tussen 1999 en 2013 was hij parlementslid. In die tijd vroeg hij al aandacht voor de situatie van vervolgde christenen in het Midden-Oosten. In 2011 was hij kritisch over een motie van de EU-ministers van Buitenlandse Zaken. Het wetsvoorstel ging over godsdienstvrijheid, maar noemde niet specifiek christelijke minderheden, Domradio rapporten.
In een eerder interview met L’Osservatore Romano zei Mauro dat hij het voorkomen van vervolging van christenen zag als een belangrijk onderdeel van zijn politieke carrière bij de Organisatie voor Veiligheid en Samenwerking in Europa, waarvan hij destijds ook deel uitmaakte. . Daar was hij ook actief tegen discriminatie en haat jegens christenen, Katholiek persbureau rapporten.
Bij een andere gelegenheid zei hij dat godsdienstvrijheid een test is voor andere vrijheden en rechten. “De vervolging van christenen over de hele wereld is een van de grootste uitdagingen voor de menselijke waardigheid”, zei hij Katholiek persbureau.
Dat Mauro actief betrokken is bij de bestrijding van religieuze vervolging, blijkt uit zijn acties voor de Pakistaanse christen Asia Bibi. Ze werd veroordeeld tot de doodstraf, maar is nu weer vrij.
Ook belicht hij op zijn website een heel belangrijk moment voor hem door te zeggen:
“In 2004, dankzij mijn nieuwe functie als Vice-voorzitter van het Europees Parlement, ik mijn actieradius kon verbreden en de lijn van menselijke waardigheid en godsdienstvrijheid kon nastreven, werd ik door de voorzitter van het Europees Parlement Hans Gert Pöttering gedelegeerd aan “Betrekkingen met kerken en religieuze gemeenschappen”. De resolutie die ik voorstel over « Ernstige gebeurtenissen die het voortbestaan van christelijke gemeenschappen en andere religieuze gemeenschappen in gevaar brengen » voor de bescherming van de menselijke waardigheid en mensenrechten werd met een grote meerderheid goedgekeurd ».
In 2013 werd Mauro lid van de Italiaanse senaat. In hetzelfde jaar richtte hij de christen-democratische partij Popolari per I’Italia op.
Mauro was tien maanden minister van Defensie tijdens de regering-Enrico Letta.
Voordat hij politicus werd, was Mario Mauro geschiedenisleraar. Hij studeerde filosofie en literatuurwetenschap aan de Katholieke Universiteit van Sacro, Doe Rzeczy schrijft.
Oorspronkelijk kwam de nieuw te bevestigen speciale EU-gezant voor VGV uit de Italiaanse stad San Giovanni Rotondo. Volgens Domradio zou hij behoren tot de katholieke lekenbeweging Comunione e Liberazione.
Er wordt gezegd dat Mauro Christos Stylianides zal opvolgen, de vorige speciale gezant van de EU voor VGB.
Stylianides nam ontslag na slechts vier maanden in functie. Hij diende van mei 2021 tot september van datzelfde jaar. Hij was toen voorstander van de positie van minister in Griekenland.
Uiteraard discriminatie buiten de EU voorkomen.
Als speciale EU-gezant voor VGV buiten de EU zal Mauro verantwoordelijk zijn voor het voorkomen van discriminatie, het bevorderen van contacten voor vredesopbouw, interreligieuze processen en initiatieven om radicalisering in landen buiten de EU tegen te gaan, aldus Do Rzeczy.
Zijn invloed buiten de EU als speciaal gezant zal echter beperkt zijn, vrezen voorstanders van de functie van speciaal gezant. Een veelgehoorde kritiek is dat de commissaris meer middelen nodig heeft om zijn werk goed te kunnen doen. Domradio schrijft. De reden hiervoor is het gebrek aan financiële en personele middelen.
VGV, Geen Europese prioriteit
De functie van de speciale EU-gezant voor VGV lijkt geen prioriteit te zijn voor de Europese Commissie. Voordat Mauro’s opvolger, Stylianides, werd aangesteld, was de functie al tien maanden vacant. Pas nadat onder meer andere politici druk uitoefenden op de Commissie, trachtte zij de vacature te vervullen.
Nadat Stylianides echter aftrad om een positie in de regering van Griekenland in te nemen, duurde het nog negen maanden voordat de EU geruchten de ronde deed over een nieuwe opvolger.
Een teken van de geringe steun voor deze functie in de EU-instellingen is dat het 10 maanden heeft geduurd voordat de Europese Commissie een nieuwe persoon voor de functie heeft aangesteld.
In september 2021 zal de Christos Stylianides vertrok na slechts vijf maanden te hebben gewerkt in de positie. De Griekse vertegenwoordiger was in mei 2021 aangesteld, na ruim een half jaar vacature, en verdiende daarmee de protesten van mensenrechtenorganisaties en de Europese Evangelische Alliantie.
Jan Figel was de eerste speciale gezant van de EU, benoemd in mei 2016. Hij voltooide zijn mandaat in 2019 en werd geprezen om zijn initiatieven en was tot nu toe een van de meest open voor religieuze diversiteit. Toch was hij dat niet herbenoemd. De Europese Commissie benoemt pas een opvolger voor Figel tweede helft van 2021.
