Aan de vooravond van de apostolische reis van paus Franciscus naar het Aziatische land, van 31 augustus tot 4 september, bieden wij u een interview aan met de Vaticaanse media van kardinaal Giorgio Marengo, apostolisch prefect van Ulaanbaatar en missionaris van Consolata. “Dit bezoek – zo bevestigt hij – zal ook dienen om de toch al goede relaties tussen de Heilige Stoel en de staat te versterken”
Federico Piana – Vaticaannieuws
« Een bijzondere genade en grote eer. » Zo beschrijft kardinaal Giorgio Marengo de reis van paus Franciscus naar Mongolië, die zal plaatsvinden van 31 augustus tot 4 september. De Apostolische Prefect van Ulaanbaatar, de hoofdstad van het Oost-Aziatische land, aarzelde niet om in een interview met de Vaticaanse media op te merken dat « de mogelijkheid om de opvolger van Petrus in ons midden te hebben een enorm geschenk is. »
En niet alleen omdat het de eerste keer is dat een paus naar een land komt waar de Kerk onlangs haar 30ste verjaardag vierde na de val van het communisme, maar ook omdat het een bezoek vertegenwoordigt van grote historische waarde:
“Vanuit een idealistisch standpunt – zo bevestigt kardinaal Marengo – kan het worden teruggevoerd op een gebeurtenis die achthonderd jaar geleden plaatsvond, toen paus Innocentius IV de monnik Giovanni da Pian del Carpine als zijn vredesboodschapper naar de Mongolen stuurde op de poorten van Europa. Samenvattend vonden de eerste contacten tussen de pausen en de Mongoolse keizers al plaats in de 13e eeuw.
Eminentie, wat verwacht u van de reis van de paus, die als thema “Samen wachten” heeft?
Hoe was de Kerk voorbereid om de paus te verwelkomen?
Met groot enthousiasme en vurigheid, vooral op het gebied van gebed. Dit bezoek is voor ons heel belangrijk en daarom wilden we het vooraf laten gaan met de pelgrimstocht met het Mariabeeld dat enige tijd geleden op een vuilstortplaats in het noorden van het land werd gevonden door een arme niet-christelijke vrouw. Dit beeld bezocht de verschillende katholieke gemeenschappen waar de Heilige Rozenkrans werd gebeden om zegeningen op deze reis af te roepen.
Mongolië, processie met het Mariabeeld dat op een vuilstortplaats werd gevonden
Mongolië heeft ongeveer drieënhalf miljoen inwoners, verspreid over een uitgestrekt grondgebied van ruim anderhalf miljoen vierkante kilometer. Hoe groot is de Kerk die de Heilige Vader zal bezoeken?
Hij heeft een heel kleine kudde: vijftienhonderd plaatselijke gedoopten verzameld in acht parochies en één kapel. Vijf van hen bevinden zich in de hoofdstad en de anderen in meer afgelegen gebieden. Het is een kleine maar zeer levendige gemeenschap.
Wat zijn de voornaamste activiteiten van de Kerk?
70% van de activiteiten van de Kerk zijn gewijd aan projecten voor integrale menselijke bevordering: van onderwijs tot gezondheidszorg, inclusief de zorg voor de meest kwetsbare mensen. Maar het gaat ook over het geloofsleven, dat wordt uitgevoerd via het pre-catechumenaat, het catechumenaat, het liturgische leven en de voortdurende catechese.
Met welke uitdagingen wordt de Kerk in Mongolië geconfronteerd?
De eerste en belangrijkste is om volgens het Evangelie te leven. De grote uitdaging van elke gemeenschap is om discipelen en missionarissen te zijn. En deze samenhang van het leven vertaalt zich in de behoefte aan steeds grotere wortels in de Mongoolse samenleving, met de hoop op een grotere samenhang van de specifieke Kerk rond een gemeenschappelijk project.
Mongoolse gelovigen na een eucharistieviering
Mongolië is een land waarin de meerderheid van de bevolking zichzelf boeddhist noemt en waarin belangrijke groepen van islamitische en sjamanistische geloofsovertuigingen voorkomen. Hoe belangrijk is de interreligieuze dialoog voor de plaatselijke Kerk?
De interreligieuze dialoog heeft altijd de kerkelijke ervaring in Mongolië gekenmerkt. De Kerk bevindt zich, ook uit noodzaak, in een situatie van absolute behoefte aan relaties met de gelovigen van andere religieuze tradities.
Hoe beleeft de Kerk in Mongolië de synodale reis?
Bijna spontaan, omdat de dimensie van synodaliteit deel uitmaakt van onze kerkelijke ervaring. De dynamiek van het raadplegen van alle kerkelijke componenten behoort tot de praktijk van deze Kerk. Het is goed om ons volledig op één lijn te voelen met de hele katholieke wereld in deze fase waarin de universele Kerk stopt om meer na te denken over synodaliteit.
Wat is de sociale situatie van het land vandaag de dag?
De Mongoolse samenleving ondergaat een grote transformatie. Er is een snelle vooruitgang in de richting van nieuwe sociale en culturele modellen met betrekking tot traditie. Het is een land in volle gang waarvan de economische groei ook een verandering in levensstijl dwingt en steeds meer openstaat voor de mondialisering.
Mongoolse kinderen bijgestaan door de Kerk
En wat is de relatie tussen de Kerk en de burgerlijke samenleving?
Er is sprake van een oprechte dialoog. Er is sprake van een relatie van wederzijdse verrijking, die vooral de laatste jaren is geïntensiveerd. Wij proberen op onze kleine manier dat onze geloofservaring de samenleving kan verrijken in harmonie met andere religieuze realiteiten. In dit verband zou ik willen vermelden dat er op dit gebied veel samenwerkingsinitiatieven bestaan die zeer vruchtbaar blijken.
