Alexander Senkevich, burgemeester van Mykolaiv, sprak met VN-nieuws over wederopbouwinspanningen en de rol van de Verenigde Naties te midden van de dreiging van aanhoudende bombardementen.
“We werden 230 dagen lang gebombardeerd, 159 mensen kwamen om en 750 raakten gewond. Een groot deel van de stad werd verwoest omdat er overal beschietingen waren.
Alexander Senkevich, burgemeester van Mykolaiv.
Ondanks de oorlog leefde de stad en werkte alles. Zelfs de journalisten die bij ons kwamen praten over de gevolgen van de beschietingen zeiden dat we alles te snel opruimen, dat ze geen tijd hebben om foto’s te maken.
Sommige buren zijn al vergeten wat er is gebeurd. Voor sommigen is de oorlog voorbij. Maar dit is niet zo eenvoudig. Bij het openbaar vervoer vergeet men bijvoorbeeld dat de helft van onze bussen naar het front is gebracht en dat van de bussen die overbleven een kwart is vernield tijdens de beschietingen.
Drinkwater
Sinds april vorig jaar gebruiken we water uit de zuidelijke Buh-rivier, maar vanwege het zoutgehalte kan het niet tot drinkbaar niveau worden gezuiverd. De gevolgen van de explosie van de waterkrachtcentrale van Kakhovka hebben dit probleem verergerd.
Onze waterinname bevond zich op het grondgebied van de rivier de Dnipro, 73 kilometer van de stad. Het station werd verwoest en staat momenteel onder zeven meter water. Van daaruit kunnen we onze watertoevoer naar de stad niet hervatten. Dit is momenteel een groot probleem voor ons.
Een steun
We voelen constant de steun van de VN, vooral op de moeilijkste momenten. We hebben een ontmoeting gehad met vertegenwoordigers van de VN. Ze verzamelen voortdurend gegevens over de behoeften van de bevolking en proberen ons te helpen. Via VN-agentschappen wordt aan bepaalde behoeften van de stad voldaan. We hebben water, voedsel en andere steun gekregen voor de buren.
bombardement risico
Voor de oorlog woonden er bijna een half miljoen mensen in Mykolaiv. Vandaag hebben we zo’n 350.000 mensen geregistreerd in de stad, waaronder zo’n 50.000 die hierheen zijn gevlucht uit andere delen van Oekraïne.
Het leven wordt langzaam beter. Kleine bedrijven beginnen weer te werken, maar grotere bedrijven moeten nog terugkeren vanwege problemen met water en elektriciteit. De grootste zorg blijft echter het risico van bombardementen.
stadsherstel
Woon- en kantoorgebouwen zijn vernietigd in Mykolaiv.
De schade aan de stad bedraagt 860 miljoen dollar, volgens de kyiv School of Economics, en dat is zonder rekening te houden met de kosten van nieuwbouw.
Het herstel van de stad is een proces van decennia. Toen de Economische Commissie voor Europa van de Verenigde Naties ons uitnodigde om deel te nemen aan haar UN4Mykolaiv-projectwe waren verrukt, we sprongen en we stemden met al onze handen op haar.
Onze taak is niet alleen om te herbouwen wat verwoest was, maar om alles opnieuw te overdenken, om een nieuwe betekenis te vinden voor het leven in Mykolaiv, het economische potentieel ervan en de rol van de stad in het nieuwe Oekraïne.
Mykolaiv als toegangspoort tot Oekraïne
Gemeentewerkers ruimen de overblijfselen op van de beschietingen in Mykolaiv.
Samen met de VN werken we aan elk detail om de toekomst van de stad te plannen. Dit wordt niet alleen gedaan als een project voor Mykolaiv, maar als een globaal plan, een model dat kan worden toegepast op andere verwoeste steden in Oekraïne.
We willen een schoon en mooi Mykolaiv zien met comfortabele plekken voor recreatie, handige stedelijke infrastructuur en moderne scholen. De mensen van Mykolaiv zien hun stad ook als een industrieel en commercieel centrum. Om alles mooi en goed onderhouden te houden, moet de stad bedrijven en banen creëren.
We willen niet alleen leven van het geld van toeristen, hoewel we in ons zuiden wel een soort pretpark willen creëren, zoals Legoland of Disneyland, waar niet alleen Oekraïners maar ook buitenlanders kunnen komen.
Havens zijn onze belangrijkste investeringsmogelijkheid na de oorlog. Voor de oorlog behandelden we tot 40 procent van de goederen die Oekraïne in en uit gingen. We zien Mykolaiv als de toegangspoort tot Oekraïne. Ik zeg in onderhandelingen met investeerders dat Mykolaiv niet alleen moet worden beschouwd als een markt voor goederen of diensten, maar als een toegangspoort tot de markt voor het hele land.
‘Stad van helden’
Ik zou heel graag willen dat onze stad na het einde van de oorlog niet wordt vergeten. De lokale bevolking beschreef het als de laatste zuidelijke buitenpost van het vrije Europa; we hebben het goed verdedigd. Ik ben zeer dankbaar voor de belangstelling van de VN voor Mykolaiv. Mykolaiv kreeg de titel ‘heldenstad’, maar we noemen het ‘heldenstad’ omdat dit voor al haar inwoners geldt.
