HRWF (12.07.2023) – Op 26 juni heeft het Federale Observatorium van Secten (CIAOSN / IACSSO), officieel « Centrum voor informatie en advies over schadelijke sektarische organisaties» en gemaakt door de wet van 2 juni 1998 (gewijzigd door de wet van 12 april 2004), heeft een aantal gepubliceerdAanbevelingen voor het bijstaan van slachtoffers van sektarische invloeden“.
(Franse versie I – Franse versie II)
Slachtoffers van « sekten » of religies?
Het Observatorium van sekten is niet verantwoordelijk voor het verlenen van psychosociale of juridische hulp aan slachtoffers van sekten. Het verwijst eisers echter door naar de juiste ondersteunende diensten en biedt algemene juridische informatie. De beschreven misstanden en leed zijn van zeer uiteenlopende aard, specificeert de Sterrenwacht.
Volgens het Observatorium zijn de slachtoffers mensen die beweren te hebben geleden of geleden onder sektarische manipulatie of de gevolgen van sektarische manipulatie van een familielid.
Het Waarnemingscentrum herinnert er in de tekst van zijn aanbeveling aan dat “het begrip slachtoffer in werkelijkheid ruimer is dan de wettelijke definities. Naast de directe slachtoffers (ex-volgers etc.) zijn er ook nevenslachtoffers (ouders, kinderen, vrienden, familieleden etc.) en stille slachtoffers (ex-volgers die de feiten niet aan de kaak stellen maar lijden, kinderen etc.) « . Ze zorgt er ook voor bepaalde oratorische voorzorgsmaatregelen te nemen en de toestand van een persoon die beweert slachtoffer te zijn niet goed te keuren.
Op gerechtelijk vlak “kunnen de juridische assistenten enkel tussenbeide komen en bijstand verlenen bij het indienen van een strafrechtelijke klacht, wat zelden het geval is in de sektarische context”, verduidelijkt het Observatorium. Het begrip ‘sekte’ bestaat echter niet in de wet, en ‘de sektarische context’ nog minder.
Het is waar dat slachtoffers op alle gebieden van menselijke relaties (gezin, huwelijk, hiërarchisch, professioneel, sport, school, religieus, enz.) het om verschillende psychologische of andere redenen moeilijk vinden om een klacht in te dienen.
In de religieuze context, en in het bijzonder in de rooms-katholieke kerk, is het aantal slachtoffers van gedocumenteerd en bewezen seksueel misbruik dat aansprakelijk is of strafrechtelijk wordt bestraft, echter ontelbaar in de wereld. Terwijl deze misstanden werden gepleegd, zwegen de echte slachtoffers en duizenden zagen af van het indienen van klachten. Het uitkiezen en stigmatiseren van zogenaamde ‘sekten’ buiten de algemene religieuze context kan alleen maar een afgeknotte kijk op de werkelijkheid geven. « Sekten » bestaan niet in de wet.
Wie moet betalen voor de slachtoffers? De staat, en dus de belastingbetaler?
Over de hele wereld zijn en zijn er slachtoffers geweest van verschillende soorten religieuze, spirituele of levensbeschouwelijke groeperingen. De Staat verstrekt geen financiële steun voor de psychologische zorg van genoemde slachtoffers.
De katholieke kerk besloot eenzijdig en uiteindelijk om haar gelederen te zuiveren, vermeende gevallen van misbruik te identificeren en te documenteren, klachten voor de rechtbank of in andere contexten te behandelen, en financieel tussen te komen om de schade te dekken die door leden van zijn geestelijkheid was veroorzaakt. Juridische stappen die kunnen leiden tot boetes, door de rechtbank bewezen financiële compensatie voor slachtoffers of gevangenisstraffen kunnen ook nodig zijn.
In onze democratieën zijn de legale kanalen de veiligste. De eerste hulp die moet worden gegeven aan mensen die beweren slachtoffer te zijn, is legaal: hen helpen een klacht in te dienen en vervolgens erop vertrouwen dat het rechtssysteem de feiten vaststelt, de status van het slachtoffer al dan niet bevestigt en in zijn vonnissen een passende financiële vergoeding opneemt voor eventuele psychische problemen. kwaad. .
Het is de enige geloofwaardige manier om vast te stellen of er sprake is van een wetsovertreding door een bepaalde religieuze groepering, of er slachtoffers zijn gevallen en of deze moeten worden gecompenseerd.
Het Cultobservatorium is een informatie- en adviescentrum. Het kan dus op legitieme wijze een advies uitbrengen en een aanbeveling doen aan de bevoegde Belgische autoriteiten. Ze verloor echter haar geloofwaardigheid omdat haar mening over de beschuldigingen van seksueel misbruik van minderjarigen gepleegd binnen de beweging van Jehova’s Getuigen en naar verluidt verborgen door de religieuze hiërarchie, volledig was afgewezen door een Belgische rechtbank wegens gebrek aan bewijs in 2022.
Een opinie van het Observatory of Cults door de Belgische justitie onjuist bevonden
In oktober 2018 publiceerde het Observatory of Cults een rapport over beschuldigingen van seksueel misbruik van minderjarigen binnen de gemeenschap van Jehovah’s Getuigen en vroeg het Belgische federale parlement om de zaak te onderzoeken.
Het Observatorium zei dat het verschillende getuigenissen ontving van mensen die beweerden het slachtoffer te zijn van seksueel misbruik, wat leidde tot een reeks huiszoekingen in gebedshuizen en huizen van Jehovah’s Getuigen.
Deze beschuldigingen van seksueel misbruik werden fel bestreden door de religieuze gemeenschap. Jehovah’s Getuigen vonden dat dit hen en hun reputatie schaadde en stapten naar de rechtbank.
In juni 2022 oordeelde de Brusselse Rechtbank van Eerste Aanleg in het voordeel van Jehovah’s Getuigen en veroordeelde het Observatorium.
Dat heeft het vonnis bepaald de Sterrenwacht “heeft een fout gemaakt bij het opstellen en verspreiden van het rapport ‘Rapportage behandeling seksueel misbruik van minderjarigen binnen de organisatie van Jehovah’s Getuigen’”.
De Brusselse rechtbank van eerste aanleg beval de Belgische staat ook om het vonnis gedurende zes maanden op de homepage van het Observatorium te publiceren.
De beslissing van de rechtbank werd verwelkomd door Jehovah’s Getuigen, die een « bijzonder berucht gerucht » aan de kaak hadden gesteld dat gericht was op hun gemeenschap van zo’n 45.000 leden en aanhangers in België.
Het Observatory of Cults beveelt publieke financiering aan voor organisaties die niet geloofwaardig of transparant zijn
Het Observatorium geeft aan dat een van zijn belangrijkste partners aan Franstalige kant, de Ondersteuningsdienst voor slachtoffers van controle en sektarisch gedrag (SAVECS) van de Marconi gezinsplanning (Brussel), « mensen heeft geholpen en geadviseerd die zeggen te lijden of te hebben geleden onder sektarische manipulatie of de gevolgen van sektarische manipulatie door een geliefde », maar dat het zijn deuren sloot om budgettaire redenen.
Aan Nederlandstalige kant zegt de Sterrenwacht samen te werken met de vzw Studie- en Adviesgroep Sekten (SAS-Sekten)maar de vrijwilligers van de vereniging kunnen de verzoeken om hulp, die onbeantwoord blijven, niet meer verwerken.
Het Observatorium prijst de expertise en professionaliteit van deze twee verenigingen.
Voorlopig onderzoek naar deze twee organen roept echter bedenkingen op over hun transparantie, en dus over de betrouwbaarheid van het advies van het Waarnemingscentrum.
DE REDDEN bevat geen jaarlijks activiteitenverslag, noch enige informatie over de dossiers van slachtofferhulp die ze behandelen (aantal dossiers, aard, betrokken religieuze of levensbeschouwelijke bewegingen, enz.).
DE Marconi Consultatie- en Gezinsplanningscentrum zwijgt ook over de kwestie van hulp aan slachtoffers van sektes. DE Marconi centrum verricht de volgende werkzaamheden: medische consultaties; anticonceptie, zwangerschapscontrole, aids, soa’s; psychologische raadplegingen: individuen, koppels en gezinnen; sociale begeleiding; juridisch advies; fysiotherapie. Het biedt ook « een ondersteunende dienst voor slachtoffers van sektarische invloed en gedrag – REDDEN –: luister- en psychologisch overleg, preventie, gespreksgroepen”. Hulp aan slachtoffers van sekten lijkt dan ook zeer perifeer te zijn ten opzichte van haar mandaat.
SAS-Sekten is een organisatie die in 1999 werd opgericht naar aanleiding van het Belgische parlementaire rapport over sekten, dat een bladzijde op de Officiële website van het Vlaamse Gewest de inwoners van de regio informeren over het bestaande sociale ondersteunende diensten. Hoewel hulp aan slachtoffers van sektes voorkomt in het eerste punt van zijn mandaat, is er ook geen activiteitenverslag over dit onderwerp. Wederom een totaal gebrek aan transparantie en een enorme kloof tussen wat wordt aangekondigd en wat kan worden bereikt.
De huidige zichtbare figuur van SAS-Sekten is een voormalige Jehovah’s Getuige die de beweging heeft aangeklaagd wegens discriminatie en aanzetten tot haat. In 2022 verloor hij het hoger beroep, zijn beschuldigingen werden ongegrond verklaard.
Mensenrechten zonder grenzen is van mening dat de overheidsfinanciering van dergelijke groepen, zoals aanbevolen door het Observatory of Cults, niet geloofwaardig is en dat er een andere oplossing moet worden gevonden.
Het slechte voorbeeld van Frankrijk, niet te volgen
Op 6 juni 2023, Dat meldden Franse media dat de verdeling van overheidsgelden aan dubieuze verenigingen had geleid tot het aftreden van de president van het Franse Observatorium van Cults (MIVILUDES) tegen de achtergrond van Marianne Fonds schandaal, waarvan hij de manager was onder het gezag van zijn minister, Marlène Schiappa.
Op 16 oktober 2020 werd een leraar op een middelbare school, Samuel Paty, onthoofd door een 18-jarige moslimextremist omdat hij zijn leerlingen cartoons van Mohammed had laten zien, gepubliceerd door « Charlie Hebdo ». Op initiatief van de Franse regering werd vervolgens het Mariannefonds gelanceerd door minister Marlène Schiappa (initieel budget 2,5 miljoen euro). Het doel was verenigingen te financieren die strijden tegen islamitisch fundamentalisme en separatisme. Vervolgens betoogde minister Schiappa dat sekten niet minder separatistisch en fundamentalistisch zijn en dat anti-sekte-verenigingen uit dit fonds moeten worden gefinancierd. Sommigen van hen die dicht bij MIVILUDES stonden, hadden toen « prioriteit » gekregen en « geprofiteerd van privileges », wat gezien hun financiële moeilijkheden welkom was. Op 31 mei 2023 bracht de Algemene Inspectie der Administratie (IGA) een eerste rapport uit over wat in Frankrijk bekend staat als het Mariannefonds-schandaal.
Er zijn klachten ingediend tegen verschillende Franse anti-sekteverenigingen.
De Belgische staat en de belastingbetaler mogen niet worden gebruikt om de financiën van niet-transparante verenigingen te redden.
