België werd veroordeeld wegens discriminatie van Jehovah’s Getuigen. Het niet verlenen van vrijstelling van onroerende voorheffing aan gemeenten van Jehovah’s Getuigen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest sinds 2018 was discriminerend
EVRM 122 (2022) 05.04.2022
In … van vandaag Kamer oordeel1in het geval van Assemblée Chrétienne Des Témoins de Jéhovah d’Anderlecht e.a. tegen België (aanvraag nr. 20165/20) oordeelde het Europees Hof voor de Rechten van de Mens unaniem dat er sprake was van:
een schending van artikel 14 (discriminatieverbod) gelezen in samenhang met artikel 9 (vrijheid van gedachte, geweten en godsdienst) van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens en met artikel 1 van Protocol nr. 1 (bescherming van eigendom) bij het Verdrag.
De zaak betrof gemeenten van Jehovah’s Getuigen die klaagden over het feit dat hen geen vrijstelling van betaling van onroerendgoedbelasting was verleend (precompte immobilier) met betrekking tot eigendommen in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest die door hen worden gebruikt voor religieuze erediensten. Volgens een besluit van 23 november 2017 uitgevaardigd door de wetgevende macht van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest, was de vrijstelling vanaf het boekjaar 2018 enkel van toepassing op de « erkende religies », een categorie die de aanvragende congregaties niet omvatte.
Het Hof oordeelde dat, aangezien de belastingvrijstelling in kwestie afhankelijk was van voorafgaande erkenning en onderworpen was aan regels die onvoldoende waarborgen boden tegen discriminatie, het verschil in behandeling waaraan de verzoekende gemeenten waren onderworpen, geen redelijke en objectieve rechtvaardiging had. Het merkte onder meer op dat erkenning alleen mogelijk was op initiatief van de minister van Justitie en daarna afhing van een zuiver discretionaire beslissing van de wetgever. Een dergelijk systeem hield een inherent risico van willekeur in, en van religieuze gemeenschappen kon redelijkerwijs niet worden verwacht dat zij zich, om aanspraak te kunnen maken op de litigieuze belastingvrijstelling, zouden onderwerpen aan een proces dat niet was gebaseerd op minimumwaarborgen van billijkheid en niet een objectieve beoordeling van hun vorderingen garanderen.
