Catastrofes vermijden in een gevaarlijke wereld – europeantimes.news

Voor Malawiërs was cycloon Freddy een regelrechte ramp. In maart van dit jaar, de storm stuk het Afrikaanse land twee keer tijdens zijn recordbrekende razernij van een maand door zuidelijk Afrika.
De ongekende duur van het extreme weer zou voor elk land moeilijk te beheersen zijn geweest, maar voor Malawi, een van de meest kwetsbare ontwikkelingslanden ter wereld, was het verwoestend. Honderden mensen kwamen om het leven, meer dan een half miljoen mensen raakten ontheemd en duizenden hectaren gewassen werden weggespoeld.

Begin april waren er nog steeds honderden mensen vermist en hadden ongeveer 1,1 miljoen mensen humanitaire hulp nodig. De gewelddadige storm veroorzaakte de ergste cholera-uitbraak in twee decennia in Malawi, wat de druk op het toch al onder druk staande gezondheidssysteem nog verder opvoerde.

In dezelfde maand kwam een ​​groep onafhankelijke mensenrechtenexperts van de VN genaamd voor meer humanitaire hulp, maar ook voor Malawi om « duurzame oplossingen te ontwikkelen om ontheemding bij rampen te voorkomen, te minimaliseren en te beheersen door middel van klimaatadaptatiemaatregelen, paraatheid en rampenrisicovermindering ».

Meer ernstige, kostbare en dodelijke rampen

De impact van Freddy is slechts één voorbeeld van het groeiend aantal complexe en kostbare rampen die een groeiend aantal mensen treffen, waardoor 187 landen in 2015 een internationale overeenkomst voor het verminderen van het risico op rampen ondertekenden.

DE Sendai-frame, vernoemd naar de Japanse stad waar het werd aangenomen, is een internationale overeenkomst van de Verenigde Naties die is ontworpen om rampenverliezen te verminderen. Het doel is om het aantal doden door rampen drastisch te verminderen, de schade aan infrastructuur door rampen te verminderen en systemen voor vroegtijdige waarschuwing te verbeteren, allemaal tegen 2030.

Maar acht jaar later is er weinig vooruitgang geboekt: volgens bij het Bureau van de Verenigde Naties voor rampenrisicovermindering (ONDERDR), is er sinds 2015 een toename van 80% in het aantal mensen dat door rampen is getroffen. Bovendien constateert UNDRR dat veel van de lessen die zijn getrokken uit eerdere rampen over het hoofd lijken te zijn gezien.

Tussenstand

Van 18 tot 19 mei een bijeenkomst op hoog niveau ontmoeting op het hoofdkwartier van de Verenigde Naties in New York zal een gelegenheid zijn om de vele uitdagingen bloot te leggen die de vooruitgang hebben belemmerd en om koers te zetten naar een veiligere wereld.

Afgevaardigden naar het evenement zullen het verslag van hebben overwogen Tussentijdse evaluatie implementatie van het Framework, wat de omvang van het probleem blootlegt. Uitgebracht in april om halverwege de lancering van het Framework en de deadline van 2030 te markeren, is het niet gemakkelijk te lezen.

Het rapport benadrukt de toenemende gevolgen van klimaatverandering sinds 2015, en de meedogenloos ongelijke gevolgen, veel ernstiger in ontwikkelingslanden; een voorbeeld zijn de overstromingen in Pakistan in 2022, die meer dan 33 miljoen mensen troffen en miljoenen hectaren landbouwgrond beschadigden, waardoor wijdverspreide voedselonzekerheid ontstond.

Door de groeiende onderlinge verbondenheid van de samenlevingen, omgevingen en technologieën in de wereld kunnen rampen zich extreem snel verspreiden. Het rapport wijst op de COVID 19 pandemie als voorbeeld, te beginnen met een lokale uitbraak in China in 2019, voordat hij zich snel over de wereld verspreidde en tegen het einde van 2022 tot de dood van ongeveer 6,5 miljoen mensen leidde.

« Je hoeft niet ver te zoeken om voorbeelden te vinden van erger wordende rampen », zegt Mami Mizutori, speciale vertegenwoordiger van de secretaris-generaal van de VN voor rampenrisicovermindering en hoofd van UNDRR. “De trieste realiteit is dat veel van deze rampen te voorkomen zijn omdat ze worden veroorzaakt door menselijke beslissingen. De oproep tot actie van de tussentijdse evaluatie is dat landen de risico’s moeten verminderen bij elke beslissing, actie en investering die ze doen.

Minder dan de helft van de minst ontwikkelde landen en slechts een derde van de kleine eilandstaten in ontwikkeling heeft een systeem voor vroegtijdige waarschuwing bij meerdere gevaren.

Toonaangevende landen

Het is duidelijk dat er niet genoeg wordt gedaan: de kosten van rampen blijven stijgen, maar de financiering voor rampenrisicovermindering stijgt niet in het tempo dat nodig is om ze het hoofd te bieden.

Desalniettemin zijn er, zoals uit het rapport blijkt, veel voorbeelden van landen die op nationaal niveau plannen opstellen om hun burgers te beschermen tegen rampenrisico’s.

Tot op heden zijn in 125 landen rampenparaatheidsplannen goedgekeurd. Ze variëren van Costa Ricaanse wetgeving die alle instellingen toestaat budgetten toe te wijzen voor preventie en noodhulp, tot het Australische Disaster Ready Fund, dat van 2023 tot 2024 tot 200 miljoen Australische dollar per jaar zal investeren in initiatieven voor rampenpreventie en veerkracht, en de Barbados rampenclausules die de onmiddellijke bevriezing van schulden mogelijk maken in het geval van een economische impact veroorzaakt door een ramp.

En hoewel het aantal mensen dat door rampen wordt getroffen toeneemt, is het aantal doden meer dan gehalveerd. Het sterftecijfer bij rampen in het decennium 2005-2014 was 1,77 per 100.000 inwoners wereldwijd, en in het decennium 2012-2021 daalde het tot 0,84 (exclusief de impact van COVID -19).

De aanbevelingen van het tussentijdse rapport en de maatregelen die op nationaal niveau worden genomen, zullen de basis vormen van de besprekingen van de vergadering op hoog niveau: ze bevatten het bewijs dat een veiligere wereld haalbaar is tegen 2030, als de nodige investeringen in risico’s reductie worden gemaakt.