Wereldwijd hebben twee miljard mensen geen veilig drinkwater en hebben 3,6 miljard mensen geen toegang tot veilig beheerde sanitaire voorzieningen, zo blijkt uit het rapport.
De wereldwijde stedelijke bevolking die met waterschaarste wordt geconfronteerd naar verwachting mogelijk verdubbelen van 930 miljoen in 2016 tot tussen de 1,7 en 2,4 miljard mensen in 2050.
De toenemende incidentie van extreme en langdurige droogtes zet ook ecosystemen onder druk, met ernstige gevolgen voor zowel planten- als diersoorten, aldus het rapport.
‘Wereldwijde crisis’ dreigt
Richard Connor, de hoofdredacteur van het rapport, vertelde verslaggevers op een persconferentie op het VN-hoofdkwartier voorafgaand aan de lancering dat « de onzekerheden toenemen ».
“Als we het niet aanpakken, komt er zeker een wereldwijde crisis”, zei hij, wijzend op toenemende schaarste die een weerspiegeling is van verminderde beschikbaarheid en toegenomen vraag, van stedelijke en industriële groei tot landbouw, die alleen al 70 procent van het wereldaanbod verbruikt.
Het opbouwen van partnerschappen en samenwerking zijn de sleutel tot realisatie mensenrechten water geven en het overwinnen van bestaande uitdagingen, zei hij.
Hij legde het landschap van dergelijke tekorten uit, zei hij economische waterschaarste is een groot probleem waar overheden geen veilige toegang bieden, zoals in het midden van Afrika, waar water stroomt. In de tussentijd, fysieke schaarste is het ergst in woestijngebieden, inclusief Noord-India en door het Midden-Oosten.
In antwoord op de vragen van verslaggevers over mogelijke « wateroorlogen » in het licht van een wereldwijde crisis, zei dhr. Connor dat de essentiële natuurlijke hulpbron « eerder leidt tot vrede en samenwerking dan tot conflict”.
Grensoverschrijdende samenwerking versterken is het belangrijkste instrument om conflicten en escalerende spanningen te voorkomen, zei hij, erop wijzend dat 153 landen delen bijna 900 rivieren, meren en watervoerende lagen, en meer dan de helft heeft overeenkomsten ondertekend.
Stroomopwaarts en stroomafwaarts
In het rapport worden ervaringen beschreven – zowel goede als slechte – van de inspanningen van partners om samen te werken Agenda 2030 doelstellingen hangen af van het verbeteren van positieve, zinvolle samenwerking tussen water, sanitaire voorzieningen en bredere ontwikkelingsgemeenschappen.
Innovaties tijdens de start van de COVID 19 Door de pandemie ontstonden partnerschappen tussen gezondheids- en afvalwaterautoriteiten, die samen de ziekte konden volgen en kritieke real-time gegevens konden verstrekken, zei hij.
Van stedelingen tot kleine boeren, partnerschappen hebben tot wederzijds voordelige resultaten geleid. Door stroomopwaarts te investeren in landbouwgemeenschappen, kunnen boeren profiteren op manieren die de stroomafwaarts gelegen steden helpen die ze voeden, zei hij.
Drooglopen
Staten en belanghebbenden kunnen samenwerken op gebieden als overstromings- en verontreinigingsbeheersing, het delen van gegevens en cofinanciering. Van afvalwaterzuiveringssystemen tot het beschermen van wetlands, inspanningen die bijdragen aan vermindering van de uitstoot van broeikasgassen zou « de deur moeten openen naar verdere samenwerking en de toegang tot waterfondsen moeten vergroten », zei hij.
« Echter, de watergemeenschap maakt geen gebruik van die hulpbronnen”, zei hij, terwijl hij de hoop uitsprak dat het rapport en de conferentie tot productieve discussies en concrete resultaten kunnen leiden.
Johannes Cullmann, speciaal wetenschappelijk adviseur van de president van de Wereld Meteorologische Organisatie (WMO), zei “het is een kwestie van verstandig beleggen”.
Hoewel watervoorraden en hoe ze worden beheerd, van invloed zijn op bijna alle aspecten van duurzame ontwikkeling, inclusief de 17 SDG’szei hij dat de huidige investeringen moeten worden verviervoudigd om te voldoen aan de geschatte jaarlijkse $ 600 miljard tot $ 1 biljoen die nodig is om SDG 6over water en sanitaire voorzieningen.
“Samenwerking is de kern van duurzame ontwikkeling, en water is een enorm krachtige connector, ‘zei hij. “We moeten niet onderhandelen over water; daar moeten we over nadenken.”
Water is tenslotte een mensenrecht, zei hij.
Algemeen goed, geen handelswaar
Water moet inderdaad « beheerd worden als een algemeen goed, niet als handelswaar », zei een groep van 18 onafhankelijke VN-experts en speciale rapporteurs dinsdag in een gezamenlijke verklaring.
« Water beschouwen als een grondstof of een zakelijke kans zal degenen achterlaten die geen toegang hebben tot de marktprijzen of deze niet kunnen betalen », verklaarden ze, eraan toevoegend dat voortgang op SDG 6 kan alleen effectief gebeuren als gemeenschappen en hun mensenrechten centraal staan van discussies.
“Het is tijd om te stoppen met een technocratische benadering van water en water denk aan de ideeën, kennis en oplossingen van inheemse volkeren en lokale gemeenschappen die de lokale aquatische ecosystemen begrijpen om de duurzaamheid van de wateragenda te waarborgen”, zeiden ze.
De vercommercialisering van water zal “de verwezenlijking van de SDG’s doen ontsporen en belemmeren de inspanningen om de wereldwijde watercrisis op te lossen”, aldus de experts.
Speciale rapporteurs worden aangesteld door de VN Mensenrechtenraadzijn geen VN-personeel en opereren onafhankelijk.
.
