WHODe regionale directeur van het oostelijk Middellandse Zeegebied, dr. Ahmed Al Mandhari, was net in de historische stad Aleppo, in Syrië.
“De vernietiging is enorm en de verwoesting is onbeschrijfelijk.
De aardbeving vond plaats op een moment dat de nood in heel Syrië het hoogst is sinds het conflict 12 jaar geleden begon. Zo functioneert bijna 50 procent van de gezondheidszorgfaciliteiten in het land niet vanwege de oorlog en is nu meer cruciale medische apparatuur vernietigd door de aardbeving.
Veel zorgpersoneel was al vertrokken vanwege de oorlog en degenen die bleven hadden moeite om hun werk uit te voeren.
We schatten dat in heel Syrië ongeveer 25 miljoen mensen zijn getroffen door de aardbeving. In Aleppo bijvoorbeeld geven eerste schattingen van de cijfers aan dat er nu meer dan 200.000 mensen dakloos zijn. We hebben er velen ontmoet. We hebben veel van deze beschadigde gebieden bezocht en we hebben mensen buiten zien leven bij zeer koud weer.
In feite woonde een gezin van 16 personen in één tent. We hebben gezinnen in stadions zien opeengepakt, gezinnen in opvangcentra en in hele kleine kamers.
Onderhandelingen met de Syrische autoriteiten
De WHO en andere VN-agentschappen zijn vanaf de eerste dag ter plaatse. Via onze ngo-partners zijn we erin geslaagd om voorraden te leveren aan 16 ziekenhuizen in het noordwesten van Syrië.
Twee dagen geleden hebben we een lading van 35 ton aan traumakits en andere medische benodigdheden voor infecties geleverd. We zullen meer verzenden vanuit ons leveringscentrum in Dubai.
We hebben onze teams gemobiliseerd om te gaan werken met hun tegenhangers in de ministeries van gezondheid en de zorginstellingen.
We hebben onderhandeld met de autoriteiten in de door de regering gecontroleerde gebieden om ervoor te zorgen dat de voorraden eerlijk worden verdeeld over de zorginstellingen en om grensoverschrijdende toegang tot de door aardbevingen getroffen gebieden te krijgen.
Brandstofcrisis
Een andere belangrijke uitdaging is de aanhoudende brandstofcrisis die iedereen treft. Ziekenhuizen, die afhankelijk zijn van generatoren, lijden omdat ze geen warmte kunnen leveren; het gebrek aan elektriciteit maakt het moeilijk voor deze ziekenhuizen om goed te functioneren.
We lopen ook een hoger risico op de verspreiding van water en door voedsel overgedragen ziekten als gevolg van de verstoorde watervoorziening; vorig jaar hadden we een cholera-uitbraak door vervuild water.
Het andere risico is de verspreiding van hepatitis, als gevolg van vervuild water en voedselvoorraden.
En we maken ons zorgen over de overdracht van ziekten in overvolle opvangcentra. We bezochten een van de stadions die vol zit met gezinnen, en dokters daar vertelden ons dat kinderen klagen over hoofdluis.
Hoofdluis begon zich te verspreiden onder de gezinnen daar omdat het erg, erg druk is.
Ik maak me grote zorgen over het barre winterweer met extreem koude temperaturen. Er wonen mensen buiten in tenten die niet verwarmd zijn. Ik ontmoette een oude dame en ik zag haar handen barsten van de blauwe plekken en toen ik haar hand aanraakte was die erg droog door het koude weer en het gebrek aan warmte.
Toekomstige generaties verliezen
Deze aardbeving leidde tot een extra crisis voor Syriërs, ongeacht waar ze zich bevinden, hetzij in de door de regering gecontroleerde gebieden, hetzij in de niet door de regering gecontroleerde gebieden.
Syriërs zijn overal hetzelfde en kunnen niet nog meer schokken en crises tolereren. We moeten echt sterk staan en zeggen genoeg is genoeg.
We kunnen als menselijke wezens niet tolereren dat Syriërs meerdere crises doormaken en levens verliezen. We verliezen kinderen. We verliezen de toekomstige generatie van Syrië, zoals ik al zei, ongeacht waar ze zich bevinden.
Dus laten we de aandacht van de wereldgemeenschap trekken en ervoor zorgen dat we echt deelnemen aan het redden van de levens van alle Syriërs.
Zonder politieke, religieuze, culturele, maatschappelijke of economische banden, weet je dat mensen hetzelfde zijn, ongeacht waar ze wonen.”
