Waar is de Hof van Eden?
Eden wordt verondersteld de plaats te zijn waar de mens voor het eerst werd geschapen. De eerste twee mensen, Adam en Eva genaamd, dwaalden onschuldig door dit paradijs totdat een gemene slang en de verboden vrucht hen (en dus de hele mensheid) in grote moeilijkheden stortte. Dit verhaal zou symboliseren hoe mensen vielen van een positie van kinderlijke onschuld en gelukzaligheid naar een staat die wordt gedefinieerd als vrije wil en kennis, maar ook als kwaad en dood.
Wat betreft de locatie van de tuin, deze wordt in Genesis 2:10-14 als volgt beschreven: “En een rivier stroomde uit Eden om de tuin te bevochtigen, vanwaar hij zich vertakt in vier grote rivieren. De naam van een is Fison; zij is het die door het hele land Evilat zwerft, waar goud is. En het goud van dat land is goed; er is ook aromatische hars en onyxsteen. De naam van de tweede rivier is Gion; zij is het die door het hele Huska-land gaat. De naam van de derde rivier is Tigris[a]; het is dat wat vanuit Assyrië oostwaarts stroomt. En de vierde rivier is de Eufraat.”
De sleutel hier is dat Paradise was gelegen waar vier rivieren samenkomen. Vandaag kennen we twee van deze rivieren: de Tigris en de Eufraat, die beginnen in Kalkoen voordat het door Syrië en Irak stroomt en uitmondt in de Perzische Golf. Het is echter niet duidelijk waar de namen Fison en Gion naar verwijzen. Door de eeuwen heen hebben sommige theologen gesuggereerd dat ze kunnen verwijzen naar de Ganges in India en de Nijl in Egypte, hoewel anderen hebben opgemerkt dat dit zou resulteren in een groot deel van de aarde. Jean Calvin, een zestiende-eeuwse theoloog die bekend stond om zijn rol in de protestantse reformatie, schreef: „Velen denken dat Phison en Gion de Ganges en de Nijl zijn; de fout van deze mannen wordt echter weerlegd door de afstand van de posities van deze rivieren. Mensen die zelfs tot aan de Donau vliegen, zijn niet gewenst; alsof inderdaad de bewoning van één man zich uitstrekte van het meest afgelegen deel van Azië tot het einde van Europa.” Op basis van de vermelding van de Tigris en de Eufraat kunnen we echter aannemen dat de Hof van Eden enige inspiratie heeft gehaald uit een gebied in Irak en Iran waar deze twee rivieren samenkomen in de buurt van de Perzische Golf. Er is met name een rivier op de grens tussen Iran en Irak, de Shatt al-Arab, die wordt gevormd door de samenvloeiing van de Eufraat en de Tigris.
Misschien is het in Afrika?
Als we mogen geloven dat de Hof van Eden de oorsprong van de mens symboliseert, dan moeten we zeker naar Afrika kijken.
De zogenaamde bakermat van de mensheid vind je in Zuid-Afrika zo’n 50 kilometer ten noordwesten van Johannesburg. Deze site herbergt de grootste concentratie menselijke voorouderlijke overblijfselen. Onder de duizenden fossielen die hier zijn gevonden, hebben onderzoekers de overblijfselen gevonden van een Australopithecus die ongeveer 3,4 tot 3,7 miljoen jaar oud is. Pas 200.000 tot 300.000 jaar geleden evolueerde de moderne Homo sapiens. Nogmaals, Afrika is de plaats van deze ontwikkeling, waarbij de moderne mens hoogstwaarschijnlijk voor het eerst ergens rond het moderne Ethiopië verscheen. Dus als we op zoek zijn naar een meer wetenschappelijk paradijs, lijkt het erop dat Zuid-Afrika en Ethiopië de beste keuzes zijn. Of deze plaatsen ooit een paradijs waren waar ooit vier rivieren samenkwamen, valt echter nog te bezien.
Peter Paul Rubens / Publiek Domein