Gul Agha, een voormalige papaverboer, teelt nu bloemkool.
Helmand (Afghanistan), 4 januari 2023 – Volgens de Opiumonderzoek 2022Helmand blijft de belangrijkste opiumproducerende provincie in Afghanistan, met een vijfde van het bouwland gewijd aan opiumpapaver.
Boeren in Helmand verbouwen al jaren opiumpapaver vanwege een gebrek aan mogelijkheden om in hun levensonderhoud te voorzien door legale gewassen te verbouwen. Decennia van conflicten, natuurrampen en de COVID-19-pandemie hebben de situatie allemaal verergerd, waarbij boeren hun toevlucht blijven nemen tot de productie, verwerking en handel van opium.
In de meer dan 20 jaar dat Gul Agha boer is, had hij niet verwacht een pionier en beïnvloeder te worden in zijn gemeenschap.
Armoede en gebrek aan duurzaam levensonderhoud duwden Gul Agha in de papaverteelt. De plotselinge machtsverschuiving in augustus 2021 en de snelle economische neergang die daarop volgde, brachten veel boeren in ernstige armoede. Deze situatie verergerde toen de de facto autoriteiten in april 2022 plotseling de papaverteelt verbood.
Boeren zoals Gul Agha moesten dringend op zoek naar een andere winstgevende bron van inkomsten, maar met hun bestaande vaardigheden en kennis zag de situatie er somber uit. De onmiddellijke opties van Gul Agha waren om naar een buurland te migreren en daar arbeid te gaan verrichten of ondanks het verbod door te gaan met de papaverteelt. Hij vond geen van beide wegen haalbaar.
Toen besloot hij de Community Development Council (CDC) te benaderen1 in zijn dorp, die Gul Agha verbond met het alternatieve ontwikkelingsproject (AD) van het United Nations Office on Drugs and Crime (UNODC). Het project ondersteunt legale middelen van bestaan en maakt boeren en gemeenschapsleiders bewust van de gevaren van opiumproductie en de voordelen van het verbouwen van legale gewassen, zoals maïs, tarwe en groenten.
Gul Agha was aanvankelijk sceptisch of de groenteteelt hem zou helpen om rond te komen, want dat had het nog niet eerder gedaan. Maar hij ontdekte al snel dat de reden daarvoor was dat hij geen gecertificeerde zaden en meststoffen had. Het AD-project leverde hem training, gecertificeerde bloemkoolzaden en meststoffen op om halfjeribland te cultiveren.
“Ik heb geleerd hoe ik moet zaaien in het lijnensysteem; om planten te beschermen tegen ziekten, plagen en onkruid; om de producten effectief te oogsten, op te slaan en op de markt te brengen; en om natuurlijke pesticiden te bereiden”, deelt hij.
De resultaten zijn zeer positief. Gul Agha verdient nu AFN 60.000 (USD 682) per seizoen met de verkoop van bloemkool die is geteeld op halfjeribland. Dit is AFN 8.000 per seizoen meer dan hij verdiende met de papaverteelt op grond van dezelfde kwaliteit.
De bloemkoolkwekerij van Gul Agha is een demonstratieperceel geworden voor andere boeren in zijn dorp Lashkarbazar. Toen hij het succes van zijn onderneming zag, benaderen boeren hem nu om de technieken te leren die hij gebruikt voor de winstgevende bloemkoolproductie. Gul Agha is er trots op dat hij een community influencer is geworden.
*****
Werken op de papavervelden is een zware taak waarbij arbeiders het risico lopen op spit- en beenpijn door urenlang halfgebogen te werken, en op uitgebreide blootstelling aan ruwe opium, waaronder het inademen van opiaatgeur.
In het nabijgelegen district Nad-e-Ali had Ghyasuddin ook jarenlang papaver verbouwd om de eindjes aan elkaar te knopen. Toen hij de gezondheid van zijn kinderen zag verslechteren toen ze met hem op de boerderij werkten, wilde hij graag stoppen met het telen van papaver.
Ghyasuddin maakte in maart 2022 kennis met het AD-project, waarmee hij een veiliger en beter bestaan voor zichzelf begon te verkennen. Hij kreeg training, maïszaden, kunstmest en tuingereedschap zoals schop, rek en zeis.
Met de steun van het project heeft hij twee maïsboerderijen opgezet en is hij tevreden met zijn opbrengsten en de daaruit voortvloeiende verbeteringen in zijn inkomen door de verkoop van maïs op de lokale markt.
“Vroeger konden we alleen maïsbrood maken om te verkopen, maar nu verdienen we een dagelijks inkomen van AFN 700 met de verkoop van geroosterde maïskolven. Hierdoor kan ik de huishoudelijke uitgaven voor al mijn gezinsleden dekken”, zegt hij.
Naarmate zijn inkomen groeide, merkte Ghyasuddin op dat velen in zijn gemeenschap, net als hij, zouden kunnen profiteren van deze verschuiving naar maïsproductie. Tegenwoordig is het maïsveld van Ghyasuddin ook een demonstratieperceel in zijn gemeenschap en zijn buren benaderen hem ook voor advies over landbouw en het naaien van zaden.
Op de vraag waarom hij zo graag zijn dorp papavervrij wilde maken, zei Ghyasuddin: “Mijn kinderen werden ziek van het werken op het papaverveld en konden vaak niet naar school. Ik ken veel mensen die verslaafd zijn aan opium en enkele vrienden hebben hun leven verloren. We moeten deze dreiging uit onze gemeenschap wissen.”
1De CDC is een lokale organisatie die is opgericht door het Afghaanse ministerie van plattelandsrehabilitatie en -ontwikkeling. Elke GGD heeft ongeveer 350 leden. Dit aantal verschilt in elke gemeenschap, afhankelijk van de totale bevolking.
Verdere informatie
Sinds maart 2022 implementeert UNODC een project voor alternatieve bestaansmiddelen en voedselzekerheid in de districten Lashkargah, Nad-e-Ali en Nahr-e-Siraj, in samenwerking met het Deense Comité voor hulp aan Afghaanse vluchtelingen (DACAAR).
Het project heeft tot doel kwetsbare Afghaanse boeren kansen te geven om aan legale landbouw deel te nemen om hun voedselzekerheid en gezinsinkomen te verbeteren. Het project ondersteunt graangewassen, maïs en tarwe als droogtebestendige gewassen die minder water nodig hebben dan papaver.
Begunstigden van landbouwers ontvangen gecertificeerde zaden, kunstmest en capaciteitsopbouw op het gebied van teelt, oogst en marketing. In december 2022 zijn in totaal 14.217 kwetsbare personen uit 2031 huishoudens ondersteund via dit project.
Het programma voor alternatieve ontwikkeling van UNODC draagt direct bij aan het behalen van duurzame ontwikkelingsdoelen (SDG’s) 8 (fatsoenlijk werk en economische groei) en 12 (verantwoorde consumptie en productie), en indirect aan SDG 5 (gendergelijkheid) door het verstrekken van kwaliteitsvoer voor mannen en vrouwen betrokken bij de veehouderij.
