Inwoners van de Marokkaanse stad Agadir zien hun nieuwe waterontziltingsinstallatie als een model dat het land zou kunnen helpen omgaan met een langdurige droogte die boeren wanhopig heeft gemaakt en veel dorpen op de rand van overleven heeft gebracht, meldt Reuters, geciteerd door BTA. Het programma hangt er echter van af of de installaties kunnen worden aangedreven door hernieuwbare energie.
Verschillende opeenvolgende droge winters hebben de waterreservoirs leeggemaakt die de huizen van mensen bevoorraden en worden gebruikt voor irrigatie. Oogsten namen af, mensen begonnen te migreren naar de steden, die op hun beurt werden onderworpen aan een streng waterregime.
Hoewel Marokko al lang kleine waterontziltingsinstallaties heeft, is de Agadir-installatie, die deze zomer werd geopend, niet alleen de grootste van het land, maar ook de eerste die de uitdagingen van het gebrek aan regenval aanpakt.
« Kortom, zonder deze fabriek zal Agadir niet genoeg drinkwater hebben en zullen we een lang en streng waterregime moeten invoeren », zegt Rashid Buchenfer, een vertegenwoordiger van de lokale overheid, tegen Reuters.
De beoordeling van de prestaties van de Agadir-centrale is van bijzonder belang, aangezien de Marokkaanse autoriteiten van plan zijn om in de periode 2020-2027 nog 12 van dergelijke centrales te bouwen als onderdeel van investeringen in waterprojecten ter waarde van in totaal 12 miljard dollar. De nieuwe centrales moeten in 2035 operationeel zijn, stelt het staatswater- en elektriciteitsbedrijf ONEE (ONEE).
Marokko is voor zijn dagelijkse consumptie afhankelijk van oppervlakte- en grondwater dat wordt opgevangen in 149 grote dammen. Vijf opeenvolgende jaren van droogte hebben ze echter bijna leeggemaakt, en vorige week zei minister van Landbouw Mohamed Sadiqi tegen het parlement dat het meeste water moet worden omgeleid voor drinkdoeleinden, niet voor irrigatie.
Agadir is een van de steden waarvan de regio’s de gevolgen van de droogte het hardst voelen. De stad van een miljoen inwoners, gelegen ten zuiden van Casablanca, heeft de afgelopen jaren ‘s nachts een waterregime moeten invoeren en irrigatiewater moeten gebruiken voor drinkwater.
De omliggende dammen staan bijna droog en de stad is bijna volledig afhankelijk van de waterontziltingsinstallatie, die 275.000 kubieke meter water per dag levert. Een deel van dit water kan zelfs worden gebruikt voor irrigatie en het leven van boeren in de omliggende regio’s verlichten.
De geplande 12 nieuwe waterontziltingsinstallaties, waarvan sommige al in aanbouw zijn, zouden de afhankelijkheid van oppervlakte- en grondwater moeten verminderen tot 80 procent in 2035, tegen 97 procent nu, aldus de UNE. Hun dagelijkse capaciteit zal naar verwachting 1,3 miljoen kubieke meter bereiken. De belangrijkste daarvan, die de grootste stad van Marokko – Casablanca – moet bevoorraden, zou in 2026 operationeel moeten zijn.
Een probleem kan echter zijn dat Marokko voor de energieproductie afhankelijk is van geïmporteerde fossiele brandstoffen, waarvan de prijs stijgt, en dit heeft een negatieve invloed op de handelsbalans van het land. Energie maakt 45 procent uit van de totale kosten van ontzilting, zegt OPE-chef Abderrahman el Hafidi.
Marokko streeft ernaar het gebruik van hernieuwbare energiebronnen uit te breiden tot 52 procent van de totale energieproductie tegen 2030, een stijging van slechts 20 procent nu, om de afhankelijkheid van import te verminderen en de kosten van elektriciteit te verlagen.
Alle nieuwe ontziltingsinstallaties moeten worden aangedreven door hernieuwbare energie. Maar voorlopig put die in Agadir rechtstreeks uit het nationale elektriciteitsnet. Een aanbesteding voor een duurzame energie-installatie om deze van stroom te voorzien, moet nog worden aangekondigd.
