De betekenis van de aanwezigheid van gebeden – verzoeken in de gebedspraktijk van zo’n fatalistische religie als de islam – lijkt volkomen onbegrijpelijk. Volgens de islamitische doctrine wordt het hiernamaals van een persoon vooraf bepaald door Allah. Zelfs vóór zijn geboorte krijgt iemand een lijst met zijn toekomstige zaken, die hij alleen in stilte kan ondertekenen en nederig kan accepteren. “Ze bonden aan ieder van jullie een vogel vast” (K.17:14), dwz wat zij voorspelt is het lot. Arabieren – heidenen geloofden in het lot, het lot en bepaalden het door de vlucht van een vogel (auspices). Mohammed kon zich niet ontdoen van deze heidense vooroordelen en besloot de woorden van een bijgelovige Arabier in de mond van God te leggen. Een “trouwe” moslim verwacht nederig wat Allah wil voorbereiden voor zijn gehoorzame slaaf, of het nu goed of slecht is: “Noch goed noch slecht zal ons overkomen in de aardse wereld, behalve wat Allah voor ons heeft verordend. Wij zijn nederig voor Zijn voorbestemming” (K.9:51). Tegelijkertijd erkent de islam nog steeds de relatieve wilsvrijheid van een persoon: “Als jouw Heer, o profeet, dat wenste, dan zouden de mensen één religie hebben en zouden ze Allah van nature gehoorzamen, zoals engelen, maar de Almachtige deed dat niet. wenste dit, maar gaf hen keuzevrijheid” (K.11:118), “Allah wilde… dat jij de mogelijkheid hebt om te kiezen” (K.16:93). Op het eerste gezicht is er een zekere gelijkenis tussen de citaten uit de Koran en de christelijke leer van de vrije wil. Maar dat is het niet. In de islam wordt aangenomen dat een persoon zijn keuze maakt uit een lijst met opties, waarvan elk al vooraf door Allah is bepaald. Dat wil zeggen, een persoon kiest zelf zijn levenspad, of het nu is: leven – dood, geloof – ongeloof, licht – duisternis, goed – kwaad, maar al deze opties zijn al vooraf bepaald door Allah, of, wat hetzelfde is, zijn de zijne. zullen. “We rennen van het vooraf bepaalde naar het vooraf bepaalde”, zei Omar ibn Khattab.
Dit wordt het best geïllustreerd door het geval van Ali. “Op een keer lag Khazret Ali (Moge Allah de Almachtige tevreden met hem zijn!) In de schaduw van een muur die op het punt stond in te storten. Plotseling stond hij op en bewoog zich in de schaduw van een andere, veel veiligere muur. De metgezellen vroegen hem onmiddellijk: “O Ali! Vermijd jij wat Allah voor jou heeft voorbereid?” Hij antwoordde hen: “Ik zoek toevlucht bij de macht van Allah tegen het lot dat hij voor mij heeft voorbereid, dat wil zeggen: ik ren weg van het ene lot om het andere te bereiken. Als de muur op mij zou vallen en ik gewond zou raken, dan zou dat het onveranderlijke vonnis van Allah en Zijn voorbestemming zijn, en aangezien ik de gevaarlijke plaats verliet en verminking vermeed, was het voor mij toegestaan en daarom was dit opnieuw de onveranderlijke zin. Allah en Zijn voorbestemming.
Dat wil zeggen, waar een persoon ook gaat, hij valt overal in het netwerk van Allah’s voorbestemming: “Geen enkel ongeluk zal de dienaar van Allah overkomen zonder Zijn toestemming en voorbestemming” (K.64:11). De vrijheid van een persoon manifesteert zich precies op het moment dat hij kiest tussen reeds vooraf bepaalde paden. Het is waar dat moslims om de een of andere reden uitingen van het kwaad, zoals drugsverslaving, alcoholisme en prostitutie, niet associëren met de voorbeschikking van Allah. Hoewel, volgens hun eigen theorie, alles hiernaartoe gaat. Zelfs de Koran zegt hierover: “Geen probleem zal de aarde treffen: droogte, gebrek aan fruit, etc., en zal jullie zielen niet treffen: ziekte, armoede, dood, etc., tenzij het vooraf bepaald was door Allah… voordat Wij het brengen tot leven op aarde en in uw ziel. Het voorbestemmen van problemen, de kennis ervan voor Allah is heel gemakkelijk en levert geen enkele moeilijkheid op ”(K.57:22). Als we de huidige situatie bekijken, blijkt natuurlijk dat iemand zelf een keuze maakt, bijvoorbeeld of hij met een hoer wil zondigen of niet. Maar als we terugkeren naar de oorsprong van deze zonde, dat wil zeggen toen er nog geen prostitutie bestond (we denken aan klassieke prostitutie, en niet aan priesterlijke of andere prostitutie), zullen we zien dat de eerste vrouw die besluit dit te doen toch een keuze maakt uit verschillende opties (om deze manier van geld verdienen te kiezen of niet, zelfs als de beslissing niet door haar wordt genomen), uiteraard al vooraf bepaald door Allah. Zo komen we tot de conclusie dat juist de schijn van zo’n verscheidenheid aan zonden als prostitutie de voorbestemming van Allah is, dwz zijn wil. En hoewel moslims dit zelf als absurd erkennen, zegt de Koran expliciet dat het Allah was die sommige mensen opdroeg slechte dingen te doen, zodat ze van het rechte pad afdwaalden, en daarom heeft hij hen zelf vernietigd. En deze vernietiging van mensen was ten eerste vooraf bepaald door Allah, en ten tweede was het een uitdrukking van zijn wil: “En toen Wij, volgens Onze voorbeschikking (onderstreept – auteur), opgetekend in de Bewaarde Tablet (al – Laukh al – Mahfuz), wilde de inwoners van het dorp in gerechtigheid en volgens Onze wil vernietigen. We gaven een bevel aan degenen die daarin gezegend waren, en zij bedreven goddeloosheid en dwaalden af van het rechte pad, en anderen volgden hen gedachteloos en dwaalden. Ze verdienden dus allemaal straf, en Wij hebben dit dorp volledig vernietigd ”(K.17:16).
Er is echter nog een poging om dit door de Voorzienigheid gecreëerde probleem van Mohammed op te lossen. Sommige vertegenwoordigers van moslimpublicisten (Yasin Rasulov), die op de een of andere manier dit ongemakkelijke incident met predestinatie proberen te verzwijgen, leggen het uit in de zin van de vestiging (predestinatie) door Allah van de wetten van het universum. Dat wil zeggen, predestinatie (predestinatie) wordt beschouwd als de onvermijdelijkheid van een of andere natuurwet. Een persoon besluit bijvoorbeeld zichzelf in de afgrond te werpen. Hij springt erin en sterft. Zijn dood wordt in dit geval als vooraf bepaald door Allah beschouwd op grond van de wetten van aantrekking die door hem zijn vastgesteld (vooraf bepaald). Dat wil zeggen, een persoon maakt zijn eigen keuze (manifestatie van vrije wil) en wordt gebroken vanwege de onvermijdelijkheid van de natuurwetten die door Allah zijn vastgesteld (predestinatie). En als hij daar met een parachute naar toe springt, wordt zijn vlucht ook vooraf bepaald door Allah op grond van de relevante wetten. Als hij over de grond loopt, is zijn beweging vooraf bepaald vanwege de onvermijdelijkheid van de voortbewegingswetten, enz. Maar om te gaan, rennen of springen – de beslissing wordt door een persoon genomen.
Er moet worden aangenomen dat een persoon die op een raket vliegt de vooraf bepaalde wetten van aantrekking overwint op grond van andere wetten van de mechanica die vooraf door Allah zijn bepaald. De bom in Hiroshima verbrandde alles levend vanwege de vooraf bepaalde onvermijdelijkheid van de wetten van de kernfysica. Alcoholische dranken slaan een persoon neer vanwege de vooraf bepaalde onvermijdelijkheid van de wetten van de effecten van alcohol op het menselijk lichaam. LSD is gekmakend vanwege de overeenkomstige processen die vooraf zijn bepaald door Allah, enz. Het blijkt dat een persoon een beslissing neemt en Allah deze uitvoert. In dit geval ligt de schuld bij beiden en heeft niemand het recht om de rol van rechter op zich te nemen ten opzichte van de ander.
Kortom, dergelijke plannen kunnen voor onbepaalde tijd worden ontwikkeld, maar waar is de waarheid? En de waarheid is al lang geleden aan de wereld geopenbaard in de woorden: “En God schiep de mens … naar het beeld van God … en naar de gelijkenis van God schiep Hij hem” (Gen. 1:27; 5:1). Dat wil zeggen, de mens is heilig geschapen, strevend naar goedheid en absoluut vrij, zoals zijn Schepper vrij is. En de geschiedenis ontwikkelt zich niet op de manier waarop God haar vooraf bepaalt, maar op de manier waarop de mens haar zelf “vooraf bepaalt”, in overeenstemming met het gebruik van de vrije wil door hem.
Trouwens, de Islam leert dat in het geval van ongeoorloofd gebruik door een persoon met een vrije wil, wat volledig een geschenk van Allah is en alleen aan hem toebehoort, hij een persoon van dit geschenk berooft en handelt met een zondig wezen met een zwakke wil. eigen discretie.
Welke? Je kunt alleen maar raden. Omdat “als een persoon het (de gave van de vrije wil – red.) verkeerd gebruikt, zijn hoge bestemming niet vervult (vermoedelijk is hij geen moslim – red.), dan verliest het bestaan van zo’n individu alle betekenis”93 . Dat wil zeggen, de zondaar wordt beroofd van zijn vrije wil en wordt stilletjes in de vuilnisbelt van de mensheid geworpen als hopeloos en ‘ontrouw’. De relatieve vrije wil van een persoon is dus vergankelijk en periodiek! En dit ondanks het feit dat de Islam eindeloos herhaalt over een vorm van berouw, die in feite uitsluitend moslims aangaat, want “Degene die berouw accepteert is At – Tawwab (80ste naam)” – Allah: “Toen je dan berouw toonde van je zonde en vroeg Allah om vergeving voor hem (kalf). Wij hebben jou gespaard en vergeven ”(K.2:52). Voor alle anderen ligt berouw uitsluitend in het aanvaarden van de Islam. Maar volgens dezelfde Koran is berouw onmogelijk voor zondaars: “Voor wie Allah van Zijn genade heeft beroofd en van het rechte pad heeft weggeleid, zul je hem nooit naar het rechte pad kunnen leiden” (K.4: 88) . Hij kan alleen maar raden waarom de barmhartige en barmhartige Allah, die “als Hij dat wilde, elke ziel naar het rechte pad kon leiden” (K.32:13), hen niettemin voorbestemde om van dit rechte pad af te dwalen en “aanstekend te zijn”. voor het hellevuur”? (K.3:10) Als gevolg hiervan “waren we ervan overtuigd dat Allah machtig is over ons, waar we ook zijn op aarde, en dat we niet gered zullen worden van Zijn voorbestemming (sub. – red.) door naar de hemel te vluchten” (K.3:10) K.72:12).
Dit is niet genoeg. Volgens islamitische ideeën is Allah de schepper van alle gebeurtenissen op aarde (zowel positief als negatief), evenals alle daden en daden van ieder mens en elk schepsel (zowel goed als kwaad) tot op dit moment. Dat wil zeggen: omdat hij in feite de schepper van goed en kwaad is, is hij in de letterlijke zin de onophoudelijke schepper van de geschiedenis van de mensheid. “De wereldgeschiedenis is een onophoudelijke openbaring, zelfs de overwinningen van de ongelovigen gebeuren in overeenstemming met de wil van God”94. “God onderhoudt niet alleen de wereld, maar schept haar precies op elk moment, schept haar steeds opnieuw, zodat op elk volgend moment elk ding, elk wezen, elke persoon anders, anders, anders is. De geschapen wereld heeft niet eens een relatieve ontologische status. Niet alleen door de voorzienigheid, maar ook door de permanente schepping zelf is hij afhankelijk van God. Tussen de handeling en de gevolgen ervan legt God slechts een verband van gewoonte, routine, maar Hij is op elk moment vrij om dit verband te verbreken, om alles te veranderen. Op dezelfde manier hebben menselijke handelingen geen enkele interne ontologische realiteit: “God heeft zowel jou als het werk van je handen geschapen” (K.37:96), zegt de Koran, en de soennitische islam begrijpt deze woorden letterlijk. God schept rechtstreeks iedere handeling van de mens, zowel in zijn essentie als in zijn morele inhoud. Dat wil zeggen dat elke zonde en elk kwaad in principe kan worden afgeschreven naar de wil van Allah, die hieraan heeft bijgedragen. Het feit dat zowel het goede als het kwade door Allah is voorbestemd (vooraf bepaald) wordt in duidelijke tekst in de Koran vermeld: “Zo verliezen zij hun gemoedsrust in het aardse leven, die voortkomt uit het geloof in het voorbestemde van Allah (goed en kwaad).” (K.22:11). Dit wordt ook bevestigd door islamitische publicisten: “Allah heeft zowel het goede dat Hij goedkeurt als het kwade dat Hij afkeurt geschapen. Degenen die geloven dat Allah alleen het goede heeft geschapen, en het kwade is geschapen door Shaitan (Satan), vergissen zich, aangezien er geen “twee Scheppers” kunnen zijn. Zowel het goede als het kwade zijn door Allah geschapen.
Opmerkingen:
92.Ali Apsheroni. De essentie van het islamitische wereldbeeld.httr://scbooks.shat.ru
93.Ali Apsheroni. De essentie van het islamitische wereldbeeld.httr://scbooks.shat.ru
94.Eliade M. Geschiedenis van geloof en religieuze ideeën. Deel 3: Van Mohammed tot de Reformatie. Hoofdstuk 33: Mohammed en de opkomst van de islam. http://www/gumer.info/
95. AD Redkozubov. Morele vereisten voor het individu in de islam en het christendom: een vergelijkende analyse. https://rusk.ru/
96.Profeten. Het ware geloof is het geloof van onze voorouders. . ru/Server/Iman/Maktaba/Tarikh/proroki.dos
Bron: Hoofdstuk 8. Riten in de islam – onverwachte sharia [Text] / Michail Rozjdestvenski. – [Moscow: b. i.]2011. – 494, [2] P.
Fotocredit: Markus Spiske / unsplash
Oorspronkelijk gepubliceerd in The European Times.
