Verrassend en schokkend verklaarde patriarch Kirill van Moskou en heel Rusland “over de gebeurtenissen die gaande zijn in Oekraïne”, in zijn homilie op zondag 27 februari in de kathedraalkerk van Christus de Verlosser:
“God verhoede dat de huidige politieke situatie in broederlijk Oekraïne, zo dicht bij ons, erop gericht zou zijn om de kwade krachten die altijd hebben gestreden tegen de eenheid van Rusland en de Russische kerk, de overhand te laten krijgen.”
De nabijheid tussen de Russisch-Orthodoxe Kerk (ROC) en het Kremlin is echter niet alleen fysiek, aangezien ze slechts een paar honderd meter van elkaar verwijderd zijn, maar ook politiek, geopolitiek en spiritueel.
In een lang artikel getiteld « The Law, the Rights and the Rules », gepubliceerd in The Diplomat Magazine in juli 2021, bekritiseerde Sergey Lavrov, de Russische minister van Buitenlandse Zaken, de « agressieve LGBT-propaganda » van het « verlichte Europa », de Amerikaanse inmenging in kerkelijke aangelegenheden, die openlijk een wig proberen te drijven in de orthodoxe wereld, waarvan de waarden worden gezien als een krachtig spiritueel obstakel voor het liberale concept van grenzeloze toegeeflijkheid.
Patriarch Kirill heeft president Poetin vaak voorgesteld als de enige verdediger van het christendom in de wereld en zelfs als de redder van de christenen in Syrië, nadat hij zijn troepen had gestuurd om Bashar al-Assad en zijn regime te redden.
Last but not least, op 23 februari, een dag voor de invasie van Oekraïne, feliciteerde patriarch Kirill van Moskou en heel Rusland de Russische president Vladimir Poetin met de Dag van de Verdediger van het Vaderland en wenste hem gemoedsrust, gezondheid en Gods hulp bij zijn bediening, volgens het bericht dat op de website van de Russisch-Orthodoxe Kerk is gepubliceerd:
“Ik feliciteer u van harte met Defender of the Fatherland Day. <…> Ik wens u een goede gezondheid, gemoedsrust en overvloedige hulp van de Heer in uw hoge en verantwoordelijke dienst aan het volk van Rusland.”
Patriarch Kirill riep achteraf op tot « het herstel van goede broederlijke betrekkingen tussen onze volkeren », en verduidelijkte in zijn huiselijke toespraak van 28 februari wat hij bedoelt met « broederlijke betrekkingen » toen hij zei:
« Een garantie voor deze gemeenschap is onze verenigde orthodoxe kerk die in Oekraïne wordt vertegenwoordigd door de Oekraïens-orthodoxe kerk onder leiding van Zijne Zaligspreking Onuphry. »
Metropoliet Onufry van Kiev en heel Oekraïne is de primaat van de Oekraïens-orthodoxe kerk, het patriarchaat van Moskou, maar onder president Poroshenko is een nationale orthodoxe kerk, de orthodoxe kerk van Oekraïne, aangesloten bij het patriarchaat van Constantinopel, opgestaan en Moskou uitgedaagd.
En voor degenen die de kernboodschap van zijn homilie misschien niet hebben begrepen, benadrukte patriarch Kirill dat de Oekraïners de aanvallers zijn en deel uitmaken van de kwade krachten, toen hij zei: “We baden dat de Heer hen kracht en wijsheid zou geven om de aanvallen van de boze af te slaan.”
Verderop in zijn homilie wijst hij naar het Westen als de vijand van de Russisch-Orthodoxe Kerk en het Russische volk:
Het mag de duistere en vijandige krachten van buitenaf niet de gelegenheid geven om ons uit te lachen; we moeten er alles aan doen om de vrede tussen onze volkeren te bewaren en tegelijkertijd ons gemeenschappelijke historische moederland te beschermen tegen elke actie van buitenaf die deze eenheid kan vernietigen.
Terwijl de EU, het VK en de VS niet in oorlog zijn met de Russisch-Orthodoxe Kerk en de Orthodoxe gelovigen, is Patriarch Kirill geestelijk in oorlog met de “zogenaamde decadente waarden van het Westen” wanneer hij concludeert:
“Waar komt het Russische land vandaan”, het land dat nu Rusland en Oekraïne en Wit-Rusland en andere stammen en volkeren omvat. Dat de Heer het Russische land moge beschermen tegen externe vijanden, tegen interne wanorde, dat de eenheid van onze kerk mag worden versterkt en dat door Gods genade alle verleidingen, duivelse aanvallen, provocaties zich kunnen terugtrekken en dat onze vrome mensen in Oekraïne vrede en rust mogen genieten – dat zijn onze gebeden vandaag.“
In deze oorlogszuchtige taal komen de orthodoxe wereld en de Russische wereld uiteindelijk in elkaar over en versmelten ze. Ze kondigen het uiteindelijke regionale doel van de huidige oorlog tegen Oekraïne aan.
Voor het eerst gepubliceerd op HRWF.EU
Oorspronkelijk gepubliceerd in The European Times.
