Gaat de Broederschap officieel uit elkaar?
Origineel artikel in het Frans hier (vertaling niet geverifieerd)
Er zijn belangrijke ontwikkelingen geweest in de zaak van de Moslimbroederschap, waaruit de tendens van de organisatie naar voren is gekomen om officieel in twee fronten te splitsen, en elk front heeft een officiële website en mediaplatforms. Het eerste is het Mahmoud Hussein Front, met de leiders van de General Shura Council, gevestigd in Istanbul, Turkije, en het tweede is het Ibrahim Munir Front, met leden van de internationale organisatie, gevestigd in de Britse hoofdstad Londen.
Het Istanbul Front kondigde een paar dagen geleden aan dat de Broederschap wordt vertegenwoordigd door de Algemene Shura-raad, die maatregelen neemt ter aanvulling op de beslissingen over de positie van de plaatsvervangende gids en de persoon die verantwoordelijk is voor zijn werk, en benadrukte dat het niet betrokken is bij enige tegengestelde beslissing of procedure, en het Munir Front heeft gewelddadige beslissingen genomen om de bevoegdheden en verantwoordelijkheden van de (51) leiders die loyaal zijn aan het Hussein Front en degenen die verantwoordelijk zijn voor de elementen, bedrijven van de Moslimbroederschap, te ontslaan, te bevriezen, te marginaliseren, te isoleren en te verwijderen en investeringen in Turkije, zoals gerapporteerd door het Al Arabiya-kanaal.
Het Istanbul Front kondigt aan dat de Broederschap wordt vertegenwoordigd door de Algemene Shura-raad, die de nodige stappen onderneemt om de besluiten over de vacature van plaatsvervangend leider en zijn vertegenwoordiger af te ronden
De beslissingen van Munir omvatten de marginalisering, het ontslag en de bevriezing van (15) moslims Broederschap leiders van de “Shirin Evler”-divisie in Turkije, de marginalisering van (8) leiders van de Egyptische Moslimbroederschap die verantwoordelijk zijn voor de “Bashak Shahir”-divisie, de uitsluiting van (12) functionarissen van de General Shura Council-groep en de opschorting van de financiële privileges voor (9) broeders van de “Beylikdüzü” divisie, wiens huur en studiegeld ze uitgaf, en er werden waarschuwingen gegeven aan (8) Broederschapsleiders van de “Bağcılar” divisie.
Het Munir Front neemt gewelddadige beslissingen om de bevoegdheden en verantwoordelijkheden van (51) leiders die loyaal zijn aan het Hussein Front te ontslaan, te bevriezen, te marginaliseren, te isoleren en te verwijderen
Dit, en nadat de Istanbul-groep onder leiding van Mahmoud Hussein de controle over de officiële website van de groep « Brothers Online » en media en elektronische platforms had overgenomen, lanceerde het Munir Front alternatieve websiteplatforms, waarvan sommige dezelfde naam dragen. Munir Front heeft de controle over de « Brothers Online »-website overgenomen en heeft verklaard dat dit de officiële en enige website van de groep is, en heeft enkele van zijn loyale leiders aangemoedigd om alternatieve mediaplatforms te financieren, in naam van de platforms die zijn aangesloten bij de Mahmoud Hussein Front zelf, zoals het platform “Verify Egypt” van het in Istanbul gevestigde Front en uitgezonden vanuit Nederland, waar de leider, Muhammad al-Aqeed, die een paar dagen geleden een video uitbracht, de praktijken van de Hussein-groep aan de kaak stelde, en onthulde de investeringen van de groep in Somalië en Afrika, en het verraad van de leiders om dit alternatieve platform met dezelfde naam te financieren.
In deze context bracht Adham Hassanein, de leider van de Moslimbroederschap die loyaal is aan het Istanbul Front en hoofdredacteur van het platform « Verify Egypt », een video uit waarin hij de leider, Muhammad al-Aqeed, bedreigde en hem beschuldigde van oplichting van elementen van de groep. . en anderen in Turkije en de Golfstaten als vergelding voor zijn voornemen om een alternatief platform te lanceren.
Het Munir Front lanceert alternatieve mediaplatforms en websites, waarvan sommige de namen dragen van degenen die door Mahmoud Hussein zelf worden gecontroleerd
Naast zijn poging om zijn controle over de teugels van de groep op te leggen, besloot Ibrahim Munir Dr. Abdel Moneim Al-Barbari aan te wijzen als hoofd van een groep leden van de Moslimbroederschap die gelieerd was aan het Londense Front, die gegevens en informatie over elementen zou verzamelen. en leiders. trouw aan het Istanbul Front en persoonlijk overhandigen aan Ibrahim Munir, zodat hij de nodige maatregelen ertegen zou nemen.
Wat is de oorsprong van de Moslimbroederschap?
De Moslimbroederschap werd in 1928 geboren in Egypte, in Ismailia, ten noordoosten van Caïro, aan de oevers van het Suezkanaal. Opgericht door sjeik Hassan Al-Banna, stelde de soennitische en hervormingsgezinde organisatie zichzelf twee precieze doelstellingen: het land bevrijden van het Britse juk en de macht grijpen in een Egypte dat opnieuw doordrongen was van islamitische waarden.
De Broederschap smeedde haar populariteit door liefdadigheids- en sociale activiteiten te organiseren, bedoeld om de werkende en middenklasse aan te spreken. Dit programma geeft een prominente plaats aan religie, dankzij een populaire onderwijsbeweging, ontworpen om de regeneratie van de islam te verzekeren. Een belangrijke investering in de ogen van Hassan Al-Banna, een leraar van opleiding.
De Moslimbroederschap in Europa
In Europa sinds het begin van de jaren vijftig begonnen ze zich in sommige westerse landen, zoals Groot-Brittannië, begin 1963 op een georganiseerde manier te vormen. Het onrecht van sommige regimes, vooral ten tijde van de moslims. Het lot van de Broederschap met de voormalige Egyptische president Gamal Abdel Nasser in Egypte. En deze beweging verhuisde met deze mensen naar Europa, en het werd gevormd en beladen met alle kenmerken die het had in het Islamitische Oosten, en het groeide met dezelfde intellectuele, militante, kinetische, organisatorische componenten, enz. De groep heeft geweldige organisatorische kracht en verbazingwekkende financiële capaciteiten die het mogelijk hebben gemaakt om in tien jaar tijd een enorm netwerk van sociale en religieuze diensten in Europa op te bouwen.
Het besluit van de Egyptische president Gamal Abdel Nasser om de groep te ontbinden zou leiden tot fragmentatie en definitieve eliminatie, maar de symbolen van de beweging zijn opmerkelijk succesvol geweest in het reorganiseren en hervormen van de beweging langs twee hoofdassen, namelijk de Saoedische en de Europese. as, en hebben aan beide kanten een invloedrijke politieke kracht kunnen vormen.
De islamitische aanwezigheid in Europa ten tijde van het besluit om de groep in 1954 te ontbinden, werd niet gekenmerkt door momentum of communicatie, aangezien moslims in Duitsland bijvoorbeeld slechts twee moskeeën hadden die op grote afstand van elkaar waren gescheiden, een in Hamburg en de andere in Berlijn . Met de neergang van de imperialistische golf aan het begin van de tweede helft van de 20e eeuw en de bevrijding van de meeste islamitische landen uit de klauwen van het westerse kolonialisme, nam het Westen zijn toevlucht tot het in dienst nemen van Arabieren en moslims op een nieuwe manier, in overeenstemming met de natuur. van het toneel, door ze te activeren in zijn wereldwijde oorlog tegen het communisme van die tijd, die achtereenvolgens golven van Arabische en islamitische immigratie naar de westelijke kusten mogelijk maakte. In die tijd wendde Gerhard von Mende, die de jaren van de Tweede Wereldoorlog had doorgebracht als minister van de bezette oostelijke provincies onder het Reich, zich vervolgens tot de inlichtingendienst, rekruteerde moslims die vochten in de gelederen van het Rode Leger en werden gevangen genomen in Nazi-kampen, die hen soms met de dood bedreigden en beloofden hun landen te bevrijden, die soms onder Sovjetoverheersing vielen. Om dichter bij deze nieuwe klanten te komen, bouwde Menda een moskee in de stad München en richtte een juridische vereniging op bestaande uit leden van de islamitische gemeenschap van de stad om deze taak uit te voeren.
Voorspellingen over de vorming van een verenigde en georganiseerde islamitische stroming in Europa door het overwinnen van etnische en ideologische verschillen tussen haar elementen begonnen op de conferentie van Londen in 1973, een paar maanden voor de opening van de moskee in München, waar een aantal activisten een grote bijeenkomst organiseerden in het voorstedelijke theater van Londen, waar destijds een aantal islamitische iconen waren, zoals Ghaleb Hemmat, die was benoemd tot hoofd van de moslimgemeenschap van Zuid-Duitsland (de nieuwe officiële naam van de moskee van München), en Khurshid Ahmed, een van de de iconen van de Islamitische Groep in Pakistan, de Zuid-Aziatische tak van de Moslimbroederschap en anderen. Hoewel de ontmoeting geen direct resultaat opleverde, was het de eerste stap om de islamisten bij elkaar te brengen. Vier jaar later vond in 1977 een andere cruciale bijeenkomst in de geschiedenis van de Broederschap plaats in de Zwitserse badplaats Lugano; De bijeenkomst werd gekenmerkt door de aanwezigheid van een aantal prominente figuren van de Moslimbroederschap en islamitische activisten, zoals Ghaleb Hemmat en Youssef Nada, een van de symbolen van de Moskee van München, Sheikh Yusuf Al-Qaradawi, die de onderzoeker Ian Johnson beschrijft als de geestelijke vader van de groep, en Ismail Al-Farouqi, de theoreticus en grote islamitische denker en anderen. Deze bijeenkomst was de eerste hoeksteen van de wederopbouw van het gebouw van de Broederschap dat verwoest was onder het gewicht van de schoppen van Nasseristische tirannie en onderdrukking.
Begin jaren negentig van de vorige eeuw ontstonden op het Europese continent een aantal islamitische organisaties en organen, zoals de in Brussel gevestigde Federatie van Islamitische Organisaties in Europa, die tot doel heeft groepen van de Moslimbroederschap in meer dan twintig landen te verenigen en te coördineren , de in Dublin gevestigde Europese Raad voor Fatwa’s en Onderzoek, die verantwoordelijk is voor het uitvaardigen van fatwa’s over kwesties die verband houden met moslimminderheden in Europa, en het Europees Instituut voor Geesteswetenschappen, dat de taak op zich neemt om imams op te leiden aan drie universiteiten in Frankrijk en Wales, evenals een groep economische entiteiten die afhankelijk zijn van de verstrekking van fondsen uit de Golf aan aan de Broederschap gelieerde organisaties en bewegingen om de bouwactiviteiten van moskeeën in heel Europa uit te breiden.
Het enige verschil tussen de Moslimbroederschap in de Arabische wereld en het Westen is dat de Moslimbroederschaporganisatie in het Westen functioneert als een groep die een religieuze minderheid vertegenwoordigt, en haar doel daarom niet gericht is op de islamisering van de samenleving. De Moslimbroederschap bezit politiek realisme en rationaliteit, waardoor ze de aard van de samenleving waarin ze opereren en de aard van de taak die voorhanden is, kunnen begrijpen. Misschien heeft het vreedzame gedrag van de groep en de focus op de sociale, culturele, educatieve, sportieve en religieuze problemen van moslimgemeenschappen in het Westen regeringen geholpen om de Moslimbroederschap te zien als een gematigd alternatief voor andere salafi-jihadistische stromingen…
foto door Markus Winkler op Unsplash
